کشفی که پژوهشگران سرطان را به پایکوبی آورد! - دور زمین

دانشمندان کالج ترینیتی دوبلین با همراهی دانشمندانی از کشور های ایتالیا و هلند به کشف مهمی در خصوص سرطان دست یافته اند که می تواند حوزه درمان این بیماری مهلک را متحول کند.

به نقل از آی ای، ایجاد هویت سلولی برای درک انبوه سلول های مختلف در بدن ما و وظایف بیولوژیکی مربوطه آن ها کلیدی است. اکنون بیانیه مطبوعاتی منتشر شده به وسیله دانشمندان کالج ترینیتی دوبلین که رهبری یک پژوهش تازه را برعهده دارند، جزئیات یک کشف مهم را شرح می دهد که پتانسیل تأثیرگذاری بر بیولوژی سرطان و درمان های هدفمند آن را دارد.

پروفسور آدریان براکن و گروهش مستقر در دانشکده ژنتیک و میکروبیولوژی ترینیتی، عملکرد اجتماع های پروتئینی Polycomb PRC 1 و PRC 2 را مورد مطالعه قرار دادند.

اِلِن تاک دانشجوی دکترا در این دانشکده، این پروتئین ها را به کتابداران دقیق درون سلول ها تشبیه می نماید. وی می گوید: PRC 1 و PRC 2 دسترسی به منطقه ها خاصی از کتابخانه ژنتیکی را مسدود می نمایند، به طوری که یک سلول عصبی به ژن های ماهیچه ای دسترسی نخواهد داشت و در خصوص هویت سلولی خود به اشتباه نمی افتد.

برای سال ها، دانشمندان در این زمینه مجذوب وجود دو شکل PRC 2.1 و PRC 2.2 در سلول بودند که نشان داده شد منطقه ها مشابهی از DNA را هدف قرار می دهند، اما همان کار را انجام می دهند.

این معما اکنون بالاخره پاسخ داده شده است. پژوهشگران این مطالعه دریافتند که PRC 2.1 و PRC 2.2 اشکال مختلفی از اجتماع PRC 1 را به خدمت می گیرند و وجود این دو نسخه را شرح می دهند.

دکتر الینور گلنسی از آزمایشگاه براکن، شبی را توصیف می نماید که این گروه پژوهشی در نهایت داده های پیش روی خود را درک کرد. وی می گوید: ما در ابتدا فکر می کردیم که باید یک مشکل فنی در آزمایش وجود داشته باشد، اما تکرار های متعدد تأیید کرد که به یک فرآیند تازه مجذوب کننده برخورد نموده ایم که درک ما را از جریان کار سلسله مراتبی اجتماع های Polycomb تغییر می دهد. این موضوع ما را غافلگیر کرد. من به یاد می آورم که ما پس از فهمیدن آن در آزمایشگاه می رقصیدیم.

این گروه به سرپرستی دکتر گلنسی و دکتر چنگ وانگ با همکاری دانشمندان ایتالیایی و هلندی، کار خود را در مجله برجسته Molecular Cell منتشر نموده اند.

یافته های آن ها ارتباط زیادی با زمینه تحقیقات کروماتین و اپی ژنتیک دارد و می تواند بر تحقیقات زیست شناسی سرطان تأثیر بگذارد، زیرا ژن های کد نماینده پروتئین های Polycomb اغلب در سرطان ها جهش می یابند.

پروفسور براکن و گروهش در خلال تعطیلی ها و قرنطینه های همه گیری کووید-19 کار می کردند و با فرضیه های ناموفق و آزمایش های ناموفق ناامید می شدند و در عین حال اقدامات فاصله گذاری اجتماعی را برای دستیابی به این پیشرفت مهم حفظ کردند.

این گروه در حال حاضر اثرات این جهش ها را در سرطان های مغزی دوران کودکی و لنفوم های بزرگسالان مطالعه می نمایند تا درک بهتری از مکانیسم های بیولوژیکی ناسازگار به دست آورند و اینکه چگونه می توان آن ها را برای رسیدن به درمان های مؤثرتر هدف قرار داد.

پروفسور براکن می گوید: درکی محکم و جامع از عملکرد این اجتماع ها برای کشف راه های تازه به منظور هدف قرار دادن آن ها در محیط های سرطانی بسیار مهم است.

منبع: ایسنا