چرا خلبان باید غذای متفاوتی از مسافران و یاری خلبان بخورد؟
به گزارش دور زمین، غذای خلبانان
زندگی همه افرادی که در هواپیما هستند بستگی به یک شخص دارد: شخصی که نه تنها باید هواپیما را راهنمایی کند، بلکه نباید برای غذا ماهی خورده باشد! شاید برایتان عجیب باشد اما این موضوع صحت دارد و بعلاوه غذای خلبانان باید متفاوت از غذای دیگر کادر پرواز و بعلاوه مسافران باشد. آیا تهدید مسمومیت غذایی به مقدار کافی برای شرکت های هواپیمایی مهم است که غذای خلبانان متفاوت باشد؟ آیا آن ها و خدمه کابین، غذای مشابه با مسافران می خورند؟ با خبرنگاران باشید تا در خصوص این موضوع با هم صحبت کنیم.
به نظر می رسد که شرکت های هواپیمایی، مسائل مربوط به بیماری های معده مانند مسمومیت ها را خیلی جدی می گیرند. کاپیتان مسئول اطمینان از این است که او و یاری خلبان غذای متفاوتی را در خواست دهند. اگر هر دو خلبان یک وعده غذایی را سفارش دهند، خدمه کابین باید این موضوع را به کاپیتان منتقل نمایند که او این درخواست را تایید یا رد کند. پس می توان گفت که در شرایطی اگر غذای یکسانی در منو بود و هیچ کدام از خلبان ها گزینه دیگری نداشتند، احتمالا هر دو غذای یکسانی بخورند.
اما در شرایطی که هر دو یک غذای می خورند یک قانون پایه وجود دارد و آن هم این است که خلبانان باید غذا را در زمان های جداگانه ای بخورند، آن هم به این علت: در شرایط خاصی که غذا آلوده یا مسموم باشد، هر دو خلبان در یک زمان مریض نخواهند شد و برای مسافران بسیار امن تر است که یک خلبان داشته باشند که کارها را بر عهده بگیرد.
با اینکه سازمان های هوائی، این قوانین رسمی را اجرا نمی نمایند، بیشتر خطوط هوایی نیز این کار را اجبار نمی نمایند. یک سخنگوی شرکت ایرفلوت می گوید: غذای خلبانان از دیگر کار پرواز فرق دارد زیرا قوانین بهداشتی متفاوتی را اجرا می نماید و این یک پیشگیری از مسمومیت های احتمالی غذایی است. بریتیش ایرویز نیز می گوید که خلبانان غذاهای متفاوتی می خورند. اما آیا از اول صنعت هواپیمایی این قانون نانوشته را وضع نموده است؟ البته که نه! در حقیقت چند حادثه گوناگون در این صنعت موجب شد تا خلبانان، کادر پرواز و مسافران غذاهای مختلفی بخورند.
برای مثال در فوریه 1975، 196 مسافر و یک مهماندار در پرواز ژاپن ایرلاینی که از توکیو به پاریس می رفت به خاطر مسمومیت شدید ناشی از املت سرو شده در هواپیما، مریض شدند. غذایی که آن ها خوردند با باکتری استافیلوکوک آلوده شده بود و زمانی که هواپیما برای سوخت گیری در کپنهاگ نشست، همه مسافران به قدری حالشان بد بود که احتیاج به بستری شدن داشتند. بر حسب شانس، خلبان آن پرواز به خاطر تغییر ساعت بدنش صبحانه نخورد و استیک را ترجیح داد و به این ترتیب، هواپیما به سلامت به زمین نشست. نکته غم انگیز داستان آنجاست که با اینکه کسی بر اثر این مسمومیت جان خود را از دست نداد، اما آشپز کمی بعد از این اتفاق خودکشی کرد.
اخیرا، گزارشی از یک مقامات هواپیمایی انگلستان در سال 2010 نشان می دهد که بین 30 تا 50 خلبان که عملیات پرواز به یک فرودگاه انگلیسی یا از یک فرودگاه انگلیسی را در اختیار دارند، نمی توانستند به راهنمایی پرواز ادامه دهند که بیشتر آن ها به علت مسمومیت های غذایی بوده است. برجسته ترین حادثه ها یکی برای بوئینگ 747 بود که کاپیتان احتیاج به اکسیژن پیدا کرد و دیگری باعث فرود اضطراری در مالاگا شد.
علاوه بر اینکه غذای خلبانان باید با هم متفاوت باشد، در بیشتر هواپیماها حتی کادر پرواز از جمله مهمانداران و مهندس پرواز نیز باید غذای متفاوتی از همدیگر بخورند. آن ها معمولا غذایی از منوی ویژه دارند پس نگران این نباشید که آن ها هم همان غذایی را بخورند که شما در حال خوردند هستید. شرکت ایرفلوت می گوید: غذای کادر پرواز مبتنی بر ترجیحات شخصی و شرایط شغلی است - وعده های غذایی همچون آنچه که برای مسافران ارائه می گردد، نیست، اگرچه انتخاب غذاهای گرم برای مسافران کلاس تجاری با کادر پرواز یکسان است.
هواپیمایی ویرجین می گوید: از آنجایی که خلبانان و کادر پرواز هر هفته پرواز دارند، غذاهای متفاوتی را نیز در اختیار خاهند داشت. این غذاها شامل ساندویچ، سالاد، طیف وسیعی از غذاهای گرم (صبحانه، ناهار یا شام به همراه انتخاب های سبزیجات و گوشت) و اسنک هایی شامل میوه، آجیل و شکلات است.
آن ها غذای خوشمزه خود را میل می نمایند؟ آیا هواپیماها اتاق پنهانی دارند؟ هواپیمایی ویرجین می گوید که خلبانان آن ها در کابین غذا می خورند و کادر پرواز در آشپزخانه هواپیما، غذایشان را میل می نمایند. ایرلاین ها بعلاوه اجازه می دهند تا کادر پرواز غذای خودشان را بیاورند؛ گرچه بسیاری از آن ها تمایل دارند تا دستپخت سرآشپزهای خوب هواپیما را میل نمایند.
خلبانی به نام استیو دربی می گوید: بعد از 35 سال و حداقل 6 بار مسموم شدن، به جز در مواقع ضروری و کنترل شده از غذاهای هواپیما نخورم. شکی ندارم که غذایی که برای پروازها تهیه می گردد، سالم است اما زمانی که آشپزخانه را ترک می نماید، همه چیز از دست می رود. چیلرهای هواپیما معمولا به 5 درجه سانتی گراد نمی رسند و بیشتر اوقات بین 10 تا 21 درجه هستند. غذاهای بین المللی از برخی لحاظ بهتر هستند، اما هنوز هم کیفیت بسیار بالایی ندارند. قبل یا در طول هر پرواز، اطمینان حاصل می کنم که به طور صحیح تغذیه و به میزان کافی غذا می خورم تا اینکه حتی اگر غذای خدمه نیز خراب شده بود، من سالم بمانم و با اطمینان هواپیما را به مقصد برسانم.
به طور کلی، بعد از تمام ماجراهایی که در طول سفر می افتد، به ما نشان می دهد از اینکه غذای خلبانان با غذای ما، هرچند که در کلاس بیزینس باشیم، تفاوت داشته باشد، خرسند باشیم. در برخی از پروازها، در صورتی کترینگ پرواز غذای متفاوتی برای خلبانان تهیه ننموده باشد، به صورت سلسله مراتبی برای آن ها غذا آورده می گردد. مثلا برای خلبان غذای مسافران پرواز کلاس درجه یک و برای یاری خلبان غذای مسافران کلاس بیزینس آورده می گردد و به این ترتیب آن دو، غذای متفاوتی خورده اند که احتمال اینکه هر دو دچار مسمومیت غذایی شوند را پایین می آورد.
منبع: telegraph.co.uk
منبع: الی گشت