تغذیه چگونه باعث طول عمر می گردد؟ - دور زمین

وی اضافه کرد: ما واژه ای داریم به نام امید به زندگی، امید به زندگی به زبان ساده به این مفهوم است فردی که در یک کشور به جهان می آید انتظار می رود چقدر عمر کند طبیعتاً عوامل بسیار متنوعی می تواند در امید به زندگی نقش داشته باشند و در واقع بین پیشرفت های اجتماعی، مالی، فرهنگی، پزشکی و نظام سلامت هر کشور و امید به زندگی رابطه نزدیک وجود دارد. در حال حاضر در کشور های اروپایی و ژاپن امید به زندگی بالای 80 سال است، در عین حال کشور هایی هستند که امید به زندگی در آن ها حدود 60 سال است. یعنی فردی که در یک کشور اروپایی متولد می گردد انتظار می رود که طول عمر او بیست سال بیشتر از فردی که در کشور های آفریقایی متولد می گردد، باشد. به همین علت این موضوع مورد توجه محققین است که چرا این مقدار اختلاف وجود دارد.

پورآرام ادامه داد: آنالیز های صورت گرفته نشان می دهد عوامل بسیار متنوعی می توانند بر طول عمر تأثیر بگذارند، به طور مثال چه چیز هایی باعث افزایش طول عمر می گردد، فرد در طول زندگی چند بار بیمار می گردد، عواقب آن بیماری به چه مقدار شدت دارد و در نهایت این بیماری در چه مدت به مرگ منتهی می گردد. ما یک تعبیر دیگری به نام سال های از دست رفته عمر نیز داریم. از این تعبیر بدین منظور استفاده می گردد که بدانیم اگر فردی قرار است مثلاً 80 سال عمر کند، چه مدتی از عمر خود را بدون هیچ بیماری گذرانده است، چه مدتی از عمر را با بیماری سپری کرده و آیا زودتر از آن چیزی که انتظار می رفت فوت شده یا خیر. بر این اساس نتیجه می گیریم که به منظور افزایش طول عمر در جوامع یا باید از بروز بیماری جلوگیری کنیم و یا در صورت بیمار شدن، عواقب سو آن را به حداقل رسانده و تأثیرات منفی آن را به حداقل برسانیم. به همین علت مطالعات اپیدمیولوژیک زیادی در این زمینه انجام شد و نتایج این مطالعات نشان داد که عوامل خطر غذایی بیشترین نقش را در کاهش طول عمر مفید افراد دارند.

وی اضافه کرد: محققان در یک آنالیز در سال 2019 به این نتیجه رسیدند که عوامل خطر غذایی بیشترین نقش را در کاهش طول عمر دارند. بر این اساس مصرف طولانی مدت غذای ناسالم، کشیدن سیگار، زندگی بدون تحرک، سه عامل بسیار اساسی هستند که در نهایت می توانند منجر به انواع بیماری ها مانند: فشار خون، چربی خون، دیابت و چاقی شوند. در این حال آنالیز ها نشان داد عوامل خطر غذایی که نسبت به بقیه موارد تأثیر بیشتری دارند شامل عدم مصرف کافی میوه، عدم مصرف غلات کامل و مصرف بالای سدیم (نمک) هستند.

عضو هیأت علمی گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: برای یک دوره طولانی مطالعات تغذیه روی تأثیر یک ماده مغذی به تنهایی متمرکز بود (مانند کمبود یک ویتامین و یا یک ماده معدنی) توجیه این مطالعات نیز ساده بود، چون فرضیه مشخصی برای آن وجود داشته و مکانیسم اثر و نتیجه کمبود آن ماده مغذی در بدن قابل رهگیری و معتبر بود. در حقیقت کمبود یک ویتامین یا یک ماده معدنی عوارضی ایجاد خواهد نمود و نتایج محسوس تری در پی دارد. البته این نتایج به وسیله مصرف کنندگان و فراوری کنندگان مکمل می تواند سو تعبیر گردد. به طور مثال وقتی مطالعات نشان داد که مصرف ویتامین E با افزایش طول عمر ارتباط دارد، شاهد هجوم مردم به داروخانه ها برای خرید این ویتامین بودیم.

وی تاکید نمود: از آنجا که ما روزانه مجموعه ای از مواد غذایی را که بر هم تأثیر می گذارند مصرف می کنیم، تمرکز محققین روی الگو های غذایی منعکس شد. یک الگوی غذایی مجموعه ای از تمام غذا ها و نوشیدنی هایی است که فرد به طور معمول می خورد و اجزای آن به صورت هم افزایی روی سلامت تأثیر می گذارند. از این رو الگو های غذایی به طور کلی نسبت به مواد غذایی و مواد مغذی به تنهایی، پیشگویی کننده بهتری از شرایط سلامت و خطر بیماری ها هستند. طبق یک اصل کلی، الگوی غذایی سالم است که، مواد مغذی بیشتر را در کالری محدودتر تأمین کند. یک الگوی غذایی سالم می تواند سلامت فرد را در هر دوره زندگی تحت تأثیر قرار داده نه تنها برای حال حاضر فرد بلکه برای دوره های بعدی زندگی و حتی برای نسل های آینده مفید باشد. هر چه این الگو های غذایی سالم در دوره های اولیه زندگی رعایت گردد، اثرات بهتر و معنی دار تری را برای دوره های بعدی زندگی خواهد داشت.

پورآرام گفت: نکته مهم دیگر تغییرات آب و هوایی است بدین معنی که تأمین مواد غذایی سالم نباید سبب اثرات مخرب و برگشت ناپذیر برای محیط زیست باشد. از این رو در نظر داریم در کنار معرفی الگو های مفید غذایی، تأثیر آن ها را روی محیط زیست نیز آنالیز کرده و یک الگوی غذایی پایدار را معرفی کنیم.