نارضایتی ملی گرایان سوئد از نتایج انتخابات - دور زمین

با این حال حزب سوسیال دموکرات جهت تشکیل دولت، احتیاج به ائتلاف با احزاب دیگر و حتی مذاکره با بلوک سنتی رقیب خود، یعنی ائتلاف راست میانه دارد. کسب حدود 28 دصد آرا از سوی حزب سوسیال دموکرات و کسب حدود 27 درصد آرا از سوی ائتلاف راست میانه (چهار حزب شامل میانه روهای محافظه کار، دموکرات های مسیحی ها ، لیبرال ها و حزب مرکزی) ، تا حدودی شرایط تشکیل دولت ائتلافی را در سوئد سخت ساخته است و دو ائتلاف سنتی سوئد را به سوی مذاکرات فراحزبی برای مهار جریان راست افراطی سوق داده است.

با این حال نکته مهم تری در قبال انتخابات سوئد وجود دارد که نباید از آن غافل شد:

حزب دموکرات سوئد (وابسته به جریان راست افراطی) که در انتخابات سراسری سال 2009 میلادی با کسب حدود 5 درصد آرا راهی پارلمان سوئد (Riksdag) گردیده بود، در سال 2014 میلادی با کسب 12.9 درصد آرا به سومین حزب قدرتمند در سوئد تبدیل شد.

هم اکنون این حزب با کسب حدود 17.5 درصد آرای عمومی در انتخابات سراسری، بار دیگر موقعیت سیاسی خود را در سوئد بهبود بخشیده است. با این حال هیچ یک از دو ائتلاف راست و چپ میانه در سوئد حاضر به پذیرش و هضم حزب دموکراتیک سوئد در خود نیستند.

همین مسئله، حضور مقتدرانه حزب دموکراتیک و جیمی آکسون رهبر آن در راس معادلات سیاسی و اجرایی استکهلم را منتفی می سازد. بهبود آرای راستگرای افراطی در انتخابات سراسری سوئد، از سوی منابع مختلف مورد تفاسیر متفاوتی قرار گرفته است.

برخی کارشناسان و تحلیلگران رسانه ای معتقدند که راستگرایان افراطی در انتخابات اخیر موفقیت بزرگی در سوئد کسب نموده اند و برخی دیگر، از شکست نسبی این حزب در جامعه چند فرهنگی سوئد خبر می دهند.

واقعیت امر این است که جریان راست افراطی در انتخابات سراسری سوئد نتوانست به نقطه هدف خود، یعنی کسب 25 تا 30 درصد از آرای عمومی دست پیدا کند. حزب دموکرات سوئد در انتخابات اخیر کماکان به عنوان سومین حزب قدرتمند سوئد عرض اندام نموده است، حال آنکه جیمی آکسون به دنبال کسب حداکثر آرای ممکن و تبدیل شدن به قدرتمندترین حزب این کشور بود.

اگرچه افرادی مانند ژان ماری لوپن رهبر جریان راست افراطی در فرانسه، از موفقیت راستگرایان افراطی در سوئد سخن می گوید اما حقیقت ماجرا چیز دیگری است!

جالب توجه اینکه نظرسنجی های اجرا شده قبل از انتخابات سراسری سوئد نشان می دهد که آکسون و همراهانش حداقل قادر به کسب 25 درصد آرا خواهند بود، اما نتایج اخیر نشان می دهد که بخشی از آرایی که قرار بود به سوی حزب دموکرات سوئد سرازیر گردد، در بین احزاب سنتی به گردش در آمده است.

به این ترتیب، سوئد حداقل تا سال 2022 از یک بحران جدی به نام تسلط جریان راست افراطی بر استکهلم نجات یافته است. در صورتی که آکسون و همراهانش در سوئد به قدرت برسند، شاهد نابودی جامعه چند فرهنگی سوئد از یک سو و ایجاد برخی تغییرات بنیادین در ساختار دولت رفاه در این کشور خواهیم بود.

اعمال سیاستهای پوپولیستی در حوزه دولت رفاهی، منجر به از بین رفتن دستاوردهایی می گردد که سوئدی ها دهه ها برای استقرار آن در سطوح رفاهی و اقتصادی جامعه کوشش نموده اند.