داغدیدگی و سوگ در بچه ها و نحوه مواجهه با آن
به گزارش دور زمین، داغدیدگی و سوگ در بچه ها ناشی از مرگ نزدیکان خصوصا والدین، شوک بزرگی به کودک وارد می نماید. برای کنترل این بحران، بایستی برنامه زندگی کودک داغدیده را هرچه زودتر به روال عادی بازگرداند. محبت، توجه و مراقبت بیشتر موجب می گردد، کودک پدیده مرگ را آسان تر درک کند و از پس بحران روحی پیش آمده به خوبی برآید.
با ما همراه باشید و درباره وبلاگ هیچکس بیشتر بدانید.
خبرنگاران | سرویس روانشناسی - هنگامی که یکی از نزدیکان کودک، فوت می نماید. اینکه به او چه بگوییم و چه رفتاری نشان دهیم،بسیار سخت است. چگونه به کودک نوپای خود بگوییم که پدربزرگ دوست داشتنی اش فوت نموده است. با کودکی که مادرش فوت نموده و دائما در حال گریه کردن است، حتی غذا هم نمی خورد، چه باید کرد؟
داغدیدگی و سوگ در بچه ها، مساله بسیار پیچیده ای است. بچه ها داغدیده، احتیاج به توجه و حمایت دائمی دارند. طبیعی است که حتی مدتی بعد از مرگ یکی از عزیزان، غم و ناراحتی، دوباره به سراغ کودک برگردد.
عوامل موثر بر داغدیدگی کودک
نحوه داغدیدگی و سوگواری کودک، نسبت به مرگ عزیزان، به عوامل زیادی وابسته است:
- سن
- جنسیت
- مرحله رشد
- شخصیت
- نحوه واکنش کودک به احساسات و استرس هایش
- رابطه اش با متوفی
- تجربیات قبلی از مرگ و فقدان
- شرایط خانوادگی
- نحوه سوگواری دیگران
- میزان حمایت عاطفی از کودک
معمولا به نظر می آید که بچه ها متوجه مرگ نیستند و در پی بازی و فعالیت های روزمره خود هستند. اما این طور نیست. بچه ها به شیوه خود، تحت تاثیر مرگ قرار می گیرند.
داغدیدگی و سوگ در نوزادان و بچه ها نوپا
در این سن، کودک نه تنها درکی از مرگ نداشته بلکه توانایی سخن گفتن از احساسش را نیز ندارد. با این حال، فقدان و دوری را احساس و خشم، ناراحتی و سوگواری والدین و افراد نزدیکش را کاملا درک می نماید.
واکنش های رایج کودک به داغدیدگی
- به دنبال فرد متوفی گشتن
- حساس شدن
- گریه زیاد
- تمایل به در آغوش بودن
- فعالیت کمتر
- کاهش وزن
- عصبی شدن
- بد خلقی
راه های یاری به کودک داغدیده
- برنامه ها و فعالیت های روزانه را تا حد ممکن ادامه دهید.
- کودک را هرچه بیشتر در آغوش بگیرید.
- با آرامی به او صحبت کنید و اطراف او را آرام نگه دارید.
- اجسام نرم مانند عروسک های پولیشی و پتو های نرم، در اختیار کودک قرار دهید.
داغدیدگی و سوگ در بچه ها پیش دبستانی
در این سن کودک به سختی می تواند، دائمی بودن مرگ را درک کند. به دلیل تفکر تخیلی، کودک در این سن فکر می نماید که کسی که فوت نموده، می تواند دوباره زنده گردد. در عین حال او فقدان عزیزانش را درک و از تغییر شرایط زندگی اش، احساس ترس و ناامنی می نماید. به این بچه ها بایستی توجه بیشتری کرد و آن ها را مورد حمایت و مراقبت قرار داد.
واکنش های رایج کودک به داغدیدگی
- به دنبال شخص متوفی گشتن
- دیدن خواب فرد متوفی
- احساس حضور فرد متوفی در کنار خود
- ترس و استرس
- چسبیدن به آغوش والدین یا نزدیکان
- بدخلقی
- حساس شدن
- کنار کشیدن از جمع
- تغییر در شرایط غذا خوردن (کم خوری یا پرخوری افراطی)
- بد خوابی
- شب ادراری، مشکل دستشویی رفتن
- بازگشت به عقب در مرحله رشد، مثلا چهار دست و پا رفتن یا از شیشه شیر خوردن
راه های یاری به کودک داغدیده
- برنامه زندگی روزمره را تا جای ممکن حفظ کنید.
- به او بگویید: میدانم ناراحتی. سعی کنید کلمات مربوط به ابراز احساسات را به او یاد دهید.
- به او بگویید جایش امن است و مراقب او هستید.
- از مجالس عزاداری دورش کنید.
- او را زیاد در آغوش بگیرید، نوازش کنید و دستش را بگیرید.
- به آرامی با او حرف بزنید و محیط را برایش آرام کنید.
- برای کودک شرح دهید که مرگ بخشی از زندگی است تا به تدریج مفهوم آن را درک نمایند. از رشد درختان در فصول مختلف، از شکوفه تا برگ ریزان برایش بگویید.
- اجسام نرم مانند عروسک های پولیشی و پتو های نرم، در اختیار کودک قرار دهید.
- با کودک بازی کنید. بچه ها از بازی برای هضم اتفاقات روزمره استفاده می نمایند. برای مثال شن بازی، عروسک بازی، نقاشی و دیگر بازی های فیزیکی.
داغدیدگی و سوگ در بچه ها دبستانی
بچه ها دبستانی در حال درک مفهوم مرگ هستند، اما هنوز احساسات گنگی درباره مرگ دارند. آن ها فکر می نمایند که مرگ موقتی است، یا متوفی هنوز چیز هایی مانند سرما، گرسنگی یا تنهایی را حس می نماید. آن ها سوال می پرسند که شخص متوفی الان کجاست؟ و سوالاتی درباره اینکه برای روح و جسم مردگان چه اتفاقاتی می افتد. شرح دادن مساله مرگ به زبان ساده برای این بچه ها اهمیت ویژه ای دارد.
واکنش های رایج کودک به داغدیدگی
- بدنبال شخص متوفی گشتن
- خواب دیدن متوفی یا حس کردن حضور او در کنار خود
- مقصر دانستن خود برای مرگ او
- حواس پرتی و فراموشکاری
- استرسی شدن و ترس از تاریکی
- ترس از تنهایی
- کناره گیری و در خود فرو رفتن
- عدم تمایل به مدرسه رفتن
- احساس شرمندگی از بیان فوت نزدیکان
- درد های جسمی مانند سردرد و شکم درد
- حساس شدن، رفتار های پرخاشگرانه
- تغییر در الگوی خوابیدن و غذا خوردن
- شب ادراری و مشکل دستشویی رفتن
راه های یاری به کودک داغدیده
- به طور مرتب به آن ها اطمینان دهید که جایشان امن است و مراقبشان هستید.
- تا حد ممکن، برنامه روزانه و روتین آن ها را انجام دهید.
- به آن ها بگویید: می دانم ناراحت هستی. بیا درمورد ناراحتیت با من صحبت کن.
- آن ها را به مجالس سوگواری نبرید.
- اجازه دهید سوالاتشان را بپرسند و جواب های صادقانه به آن ها دهید.
- آن ها را زیاد درآغوش بگیرید، نوازش کنید و دستشان را در دست نگه دارید.
- با آن ها به آرامی صحبت کنید و محیط پیرامونشان را آرام نگه دارید.
- شرح دهید که مرگ بخشی از زندگی است تا به تدریج مفهوم آن را درک نمایند. از رشد درختان در فصول مختلف، از شکوفه تا برگ ریزان برایش بگویید.
- اجازه دهید در برنامه ریزی و تدارکات مراسم یادبود، مشارکت داشته باشند.
- اجسام نرم مانند عروسک های پولیشی و پتو های نرم، در اختیار کودک قرار دهید.
- با کودک بازی کنید. بچه ها از بازی برای هضم اتفاقات روزمره استفاده می نمایند. برای مثال شن بازی، عروسک بازی، نوشتن، نقاشی و دیگر بازی های فیزیکی.
به خاطر داشته باشید، بچه ها در هر سنی، توانایی عشق ورزیدن و سوگواری کردن دارد. حتی نوزادان قابلیت عشق ورزیدن دارند. به عنوان بزرگسال مراقب کودک، وظیفه ما این است که این شرایط سخت همراه و یاور آن ها باشیم. با عشق و توجه ما، واکنش داغدیدگی و سوگ در بچه ها قابل قبول بوده و آنان بتدریج با مرگ و فقدان کنار می آیند و با رشد عاطفی به بزرگسالانی سالم بدل می شوند.
بیشتر بخوانید: چگونه با مرگ عزیزان مان کنار بیاییم؟
برگرفته از: griefwords و kidshealth
منبع: setare.com