به بهانه درخشش بیرانوند: حالا در آزادی با تو عکس می اندازند - دور زمین

بهترین دروازه بان آسیا اوست: علیرضا بیرانوند

امیر اسدی، قبل از آغاز جام ملت های آسیا و وقتی صحبت از بهترین دروازه بان تورنمنت می شد، بی اختیار یاد متئو رایان می افتادیم. دروازه بان باشگاه برایتون و تیم ملی استرالیا که در انگلیس برای خودش برو بیایی دارد. رایان آنقدر برای برایتون ارزشمند بود که در انگلیس ماند و تنها دو، سه روز قبل از آغاز جام ملت ها به امارات سفر کرد تا درون دروازه استرالیا بایستد. دروازه بانی که حالا حرف مان را درباره اش پس می گیریم. نه، او بهترین دروازه بان آسیا نیست.

علیرضا بیرانوند لژیونر نیست و در اروپا هم بازی نمی نماید اما دروازه بان کاملی است. پیشتر انتقاد ما از او، واکنش های ضعیف به شوت های از راه دور بود اما حالا می بینیم که این نقطه ضعف هم رفع گردیده و بیرانوند به تکامل رسیده. دروازه بانی که در جام دنیای 2018 به قدری درخشید که آوازه اش به فرسنگ ها آن طرف تر هم رسید و درباره توانایی های عجیب و غریبش بحث شد. از مهار پنالتی کریس رونالدو تا پرتاب های دستی که نمونه اش را هیچ کجای دنیا نمی توانیم ببینیم. ---

دقیقه یک بازی مقابل عمان در جام ملت های آسیا برای همیشه در ذهن مان می ماند. رشادت بیرانوند و نجات دروازه ایران را اگر با گزارش عباس قانع بشنوید، شیفته این بازیکن می شوید. بی ادعا و پرکوشش، با انبوهی از استعداد که نمی دانیم چرا در ایران مانده و به اروپا صادر نمی گردد. نفت و گاز شاید دو رکن اصلی صادرات ایران باشند اما در ورزش و بخصوص فوتبال، علیرضا بیرانوند اصلح ترین است. با استعدادی ناب که ارزشش را دارد بیشتر درباره اش حرف بزنیم و بحث کنیم. ---

در روزهایی که چالش عکس های قدیمی مد گردیده و ستاره های سینما، فوتبال و حتی علم تصاویر قدیمی خود را منتشر می نمایند، یاد عکسی از علیرضا بیرانوند می افتیم. تصویر برای حدود 10،11 سال قبل است. با تی شرتی نارنجی، موهای چتری و البته ساکی به دوش، جوری نشسته که میدان آزادی هم در عکس باشد. سلفی با برج آزادی، برای نوجوانی که آن روزها را در کارواش یا رستوران سپری می کرد، اتفاق مهم و بزرگی بود.

علیرضا بیرانوند در آن دوران سخت هم البته هرگز دست از فوتبال و کوشش در مستطیل سبز برنداشت. او حالا ستاره تیم ملی ایران است. عضوی جداناشدنی از این تیم که سال به سال، ماه به ماه، هفته به هفته، روز به روز و ساعت به ساعت پیشرفت می نماید و کامل تر از قبل می گردد. 10 سال پیش، برای بیرانوند افتخار بزرگی بود که دور میدان آزادی بنشیند و عکسی به یادگار بگیرد. الان اما اوضاع تغییر نموده. آزادی باید به بیرانوند افتخار کند. استعدادی که به بهترین و مهم ترین دروازه بان آسیا تبدیل گردیده و از رایان، شفیع و نستروف هم سبقت گرفته.

تیم ملی در 4 بازی اخیر خود گلی دریافت ننموده و بیرانوند هم 4 کلین شیت به نام خود ثبت نموده. او نخستین دروازه بان تاریخ تیم ملی است که در 2 تورنمنت مهم- جام دنیای و جام ملت ها- پنالتی حریفان را مهار نموده و در این بخش بالاتر از بقیه ایستاده. با او آرزوهای بزرگی در سر داریم. آرزوهایی چون قهرمانی آسیا و البته تماشای واکنش های جذاب او در فوتبال اروپا. منتظرت می نشینیم آقای بیرانوند، آقای کلین شیت.