با گوی های شیشه ای ماهیگیرهای ژاپنی بیشتر آشنا شوید - دور زمین

همه ساله در شهر لینکولن، در غرب آمریکا، یک مسابقه برگزار می شود؛ در این مسابقه، 3000 گوی شیشه ای در جای جای سواحل عمومی شهر مخفی می شوند و هرکسی که گوی بیشتری پیدا کند، برنده است. این گوی های توخالی، به مقدار یک توپ بسکتبال هستند و رنگ های مختلفی دارند.

مسابقات Finders Keepers به یک رویداد سنتی در بیست سال اخیر آمریکا تبدیل شده، ولی قبل از اینکه چنین مسابقاتی در آمریکا برگزار شود و مردم با این گوی های شیشه ای آشنایی پیدا نمایند، اشخاصی بیایند و آن ها را در سواحل مخفی نمایند تا بقیه در پی شان بگردند، این گوی ها به صورت طبیعی در دریاها موجود بودند و طوفان ها و امواج آب، آن ها را به سواحل می آوردند و از همان زمان ها هم به عنوان جوایز و لوازم تزئینی، مورد استفاده قرار می گرفت. این گوی ها، به شناورهای ماهیگیری شیشه ای معروف هستند و در سراسر جهان (مخصوصا در ژاپن و نروژ) برای ماهیگیری از آن استفاده می شود.

در ماهی گیری های بزرگ و تجاری، دسته های بزرگی از تورهای ماهی گیری روی آب ها و در مساحت های بسیار وسیع، پهن می شوند و این گوی های توخالی که با هوا پر شده اند، به تورها یاری می نمایند تا خودشان را روی آب حفظ نمایند. این گوی ها در گذشته از موادی مثل چوب یا پلاستیک ساخته می شد و حالا آن ها را با شیشه می سازند.

گوی های شناور شیشه ای در ابتدا، در سال 1842 به وسیله یک کمپانی شیشه سازی نروژی ساخته شد. کمپانی شیشه بری Hadeland Glassverk که با ایده یک تاجر نروژی یعنی کریستوف فِی (Christopher Faye) تاسیس شده بود، در ابتدا این گوی ها را با چوب و چوب پنبه می ساخت که آب می توانست داخل شان نفوذ کند و به راحتی کارایی خود را از دست می داد و حتی مقاومتش در برابر ضربات وارده از امواج دریا هم کم بود. گوی های شیشه ای اما مقاومت خوبی در برابر این موارد داشتند؛ وزن کمی که دارند و آن ها را می تواند برای همواره روی آب نگه دارد!

گوی های شناور بعدها به یک استاندارد در صنعت ماهیگیری اروپا تبدیل شدند. در حدود سال های 1910، فراوری این گوی های شیشه ای در کشور ژاپن آغاز شد؛ ژاپنی ها تا سال 1970 از گوی های شیشه ای استفاده کردند تا و سپس، از آلومینیوم و پلاستیک در ساخت آن ها استفاده کردند و شیشه را کنار گذاشتند. ژآپنی ها به مدت 60 سال از این گوی های پلاستیکی و آلومینیومی استفاده کردند تا اینکه در نهایت، این گوی ها هم ناکارآمد ظاهر شدند و تعداد بسیار زیادی از آن ها براثر شکستگی و ضربه خوردگی، در آب غرق شدند. از آنجایی که صنعت ماهیگیری در ژاپن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، این گوی ها در آب های ژاپن به دفعات استفاده شدند و تعداد زیادی از آن ها در آب غرق شد؛ این گوی هایی هم که امروزه در آب ها کشورهای جهان ظاهر می شود، به گوی های برمی شود که در آب های ژاپن در آب فرورفت.

این گوی های شیشه ای که در آب ها سرگردان هستند، در یک چرخه گرفتار شده اند؛ ابتدا در دریای غرب آمریکا شسته می شوند، سپس به کانادا می روند و در خاتمه، آن ها را در تایوان و سواحل Micronesia و Polynesia پیدا می نمایند. این گوی ها حتی در صخره های مرجانی جزیره های اقانوس آرام، جزیره های حوزه کارائیب و اروپا هم دیده شده اند.

در بیشتر این گوی ها رگه های سبز رنگ دیده می شود، چرا که از بطری های بازیافت شده ساخته شده اند. در میان این گوی ها، یک سری گوی کم یاب هم یافت می شود که از لعل مات ساخته شده اند. در بعضی از این حباب ها عنصر منگنز هم یافت می شود و عنصر مذکور، در روشنایی حباب موثر خواهد بود. حباب های جدیدی که خیرا برای هدیه دادن، استفاده تزئینی یا موارد اینچنینی ساخته می شود، رنگ های قرمز، سبز نئونی، آبی کوبالتی، زرد فسفری و بیشتر یافت می شود.

در حباب های تزئینی که ذکر شد، چراغ های کوچکی هم تعبیه می شود که روشن کردن شان حالت جذابی به خود حباب ها و محیط اطراف شان می دهد. در کنار نورهای مختلف، طرح های ژاپنی گوناگونی هم روی این چراغ ها نصب نموده اند که ظاهر به خصوصی به آن ها داده است. این حباب های تزئینی در سایزهای مختلف از دو تا بیست اینچ در بازار موجود هستند و حتی شکل ظاهری شان هم قابل تعویض و انتخاب است.