آشنایی با آرامگاه سعدی در شیراز

به گزارش دور زمین، آرامگاه شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه کوه در شمال شرق شیراز واقع شده است.

آشنایی با آرامگاه سعدی در شیراز

بنای اصلی و اولیه آرامگاه سعدی مربوط به دوره اتابکان فارس است و نخستین بار ابن بطوطه مراکشی در حدود سال 750 قمری آن را مشاهده کرد.

این مکان در ابتدا خانقاه سعدی بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا می گذرانده و سپس در همانجا دفن شده است. برای نخستین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس الدین محمد صاحبدیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد.

بنای اصلی و اولیه آرامگاه سعدی مربوط به دوره اتابکان فارس است

در سال 998 به حکم یعقوب ذوالقدر، حکمران فارس، خانقاه شیخ ویران شد و اثری از آن باقی نماند. در سال 1187 قمری به دستور کریمخان زند، بنایی 2 طبقه معروف به عمارتی ملوکانه از گچ و آجر بر بالای مزار سعدی بنا شد.

در دوره قاجاریه توسط فتحعلی شاه این بنا بازسازی شد و چند سال بعد نیز حبیب الله خان قوام الملک دستور تعمیر و ترمیم قسمتی از بنا را صادر کرد.

بنایی که در زمان کریمخان ساخته شده بود تا سال 1327 شمسی برپا بود و شامل یک ساختمان 2 طبقه آجری مرکب از چند اتاق و طبقه زیرین آن یک متر بلندتر بود.

زیربنای اصلی آرامگاه حدود 257 متر مربع می باشد

بنای کنونی آرامگاه سعدی به دستور محمدرضا پهلوی از طریق انجمن آثار ملی ساخته و در سال 1331 رسما افتتاح شد. این بنا با اقتباسی از چهل ستون اصفهان و ابنیه قدیمی دیگر با معماری جدید ساخته شده است.

ساختمان به سبک ایرانی است با 8 ستون از سنگ های قهوه ای رنگ که در جلوی مقبره قرار دارند و اصل بنا با سنگ سفید و کاشی کاری مزین است. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعبی است اما در داخل هشت ضلعی می باشد با دیوارهایی از جنس مرمر و گنبدی لاجوردی.

زیربنای اصلی آرامگاه حدود 257 متر مربع می باشد. ساختمان اصلی آرامگاه شامل دو ایوان عمود بر هم می باشد که قبر شیخ در زاویه این دو ایوان قرار گرفته است.

روی آرامگاه سعدی گنبدی از کاشی های فیروزه ای رنگ ساخته شده است. سنگ های پایه های بنا، سیاه رنگ است و ستون ها و جلوی ایوان از سنگ گرانتیت قرمز مخصوصی ساخته شده است. نمای خارجی آرامگاه از سنگ تراورتن و نمای داخلی آن از سنگ مرمر است.

سنگ قبر سعدی در وسط عمارتی 8 ضلعی واقع شده است و سقف آن با کاشی های فیروزه ای رنگ تزیین شده است. در 7 ضلع ساختمان، 7 کتیبه واقع شده است که از قسمت هایی از گلستان، بوستان، قصاید، بدایع و طیبات شیخ انتخاب شده و به خط ابراهیم بوذری نوشته شده است. متن یک کتیبه دیگر از علی اصغر حکمت است که در خصوص چگونگی ساخت بقعه توضیحاتی داده.

روی آرامگاه سعدی گنبدی از کاشی های فیروزه ای رنگ ساخته شده است

بنا در سمت چپ به رواقی متصل می گردد که در آن 7 طاق وجود دارد که با کف سازی سیاه رنگ به آرامگاه شوریده شیرازی پیوند می خورد. این آرامگاه در یک اتاق واقع شده است و کتیبه ای بر سر در آن است که شاعر را معرفی می نماید و شعری از خود شاعر بر کاشیهای سرمه ای بر روی دیوار نوشته شده است.

در اطراف مقبره سعدی، قبور زیادی از بزرگان دین وجود دارند که بنا به وصیت خود، در آنجا مدفون شده اند از جمله مهمترین های آن می توان شوریده شیرازی را نام برد که آرامگاهش از طریق رواق به آرامگاه سعدی متصل شده است.

مقبره سعدی برای نخستین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس الدین محمد صاحبدیوانی ساخته شد

آرامگاه شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی در سال 1354 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 1010 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

منبع: گردشبان
انتشار: 17 اسفند 1399 بروزرسانی: 17 اسفند 1399 گردآورنده: dorezamin.com شناسه مطلب: 4130

به "آشنایی با آرامگاه سعدی در شیراز" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشنایی با آرامگاه سعدی در شیراز"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید