کازا میلا بارسلون (اسپانیا) - دور زمین

متعجب نشوید اگر شنیدید مردم محلی این ساختمان را لا پدرِرا (به معنی معدن سنگ) خطاب می‌کنند. به نظر می‌آید نمای سنگی و ناهموار کازا میلا (که همانند تکه‌های بزرگ سنگ‌های روی هم چیده شده است)، باعث شده این نام مستعار به آن داده شود. اما این بنا در واقع نام خود را از صاحب اصلیش گرفته است؛ نام کازا میلا (خانه میلا)، به خاطر شخصی که سفارش ساخت این بنا را داده بود یعنی پیر میلا به این بنا داده شده است. البته بیشتر هزینه این پروژه را همسر ثروتمندش متقبل شده بود. روزر سِگیمون، بیوه یک کارآفرین موفق بود که قبل از آمدنش به اسپانیا ثروت فراوانی را در آمریکای جنوبی به دست آورده بود. بعد از ازدواج دوباره‌اش او یک ساختمان را در خیابان پسیج د گراسیا خرید که بعد از تخریب کاملش، محلی برای ساخت کازا میلا به وجود آمد.

مشهورترین معمار شهر بارسلون، آنتونی گائودی، بیشتر از هر چیزی برای شاهکارش یعنی ساگاردا فامیلیا و همچنین کاسا باتلو و پارک گوئل در میان مسافران تور اسپانیا شناخته می‌شود. وقتی سفارش ساخت کازا میلا به گائودی داده شد، او به یک معمار موفق و مشهور تبدیل شده بود و نامش به خاطر گسترش سبک مدرن کاتالان به نیکی یاد می‌شد. البته این ساختمان یکی از بحث‌برانگیزترین طرح‌های او نیز بوده است. بعد از عمومی شدن طرح‌های پروژه، یک بلوای عمومی به وجود آمد، چرا که در آن زمان کازا میلا یک طرح فوق‌العاده سنت‌شکن داشت. به خاطر طرح غیر معمولش شامل نمای غیر متقارن، استفاده از سنگ‌های زمخت و غیر صیقلی و بالکون‌هایی از آهن فرفورژه، روزنامه‌ها و منتقدین محلی آن را به سخره گرفتند.

اگر این ساختمان خیره‌کننده و جذاب یادآور یک معدن سنگ است، به این خاطر است که در واقع ارتباطی دور با یک معدن دارد، چرا که تکه سنگ‌های غول‌پیکر از کوهستان‌های اطراف شهر بارسلون برای ساخت بنا به اینجا آورده شدند. ساخت کازا میلا بارسلون در سال 1906 شروع شد و بعد از 4 سال کار در سال 1910 به پایان رسید. با این حال ساختمان تا سال 1912 غیر قابل سکونت بود، تا زمانی که بالاخره گائودی کارش را تمام کرد و مهر تایید خود را بر آن زد.

آنتونی گائودی یک کاتولیک معتقد بود و در نتیجه در تمام طراحی‌هایش از المان‌های مذهبی زیادی استفاده می‌کرد. کازا میلا هم از این قاعده مستثنی نبود؛ مسافران تور اسپانیا در این ساختمان می‌توانند مجسمه‌های فرشته‌های مقرب، میکائیل و جبرئیل و همچنین مجسمه‌هایی از حضرت مریم را ببینند. در طرح‌های اولیه گائودی قرار بود مجسمه‌های مذهبی بیشتری برای این بنا ساخته شوند، اما این طرح‌ها کنار گذاشته شدند، زمانی که یک حس روحانی‌زدایی در میان مردم محلی نسبت به صاحب ساختمان به وجود آمد. شاید عجیب به نظر بیاید اما بخشی از آهن‌کاری‌های فرفورژه اصلی کازا میلا در موزه هنر مدرن شهر نیویورک به نمایش گذاشته شده‌اند. این قطعه در دهه 1920 از ساختمان جدا شد و در آن زمان به عنوان جزئی کم‌ارزش قلمداد می‌شد. چند سال بعد این قطعه سر از آمریکا در آورد و بعدها به موزه هنر مدرن شهر نیویورک اهدا شد، جایی که تا همین حالا در مجموعه آن باقی مانده است.