یافته های باستان شناسی تازه درباره اهرام پالائو
به گزارش دور زمین، باستان شناسان مؤسسه تحقیقات زیست بوم در دانشگاه کیل (CAU) با همکاری مؤسسه باستان شناسی آلمان (DIA)، مطالعاتی را در خصوص اهرام پالائو انجام داده اند که پرده از روش های ساخت و ساز جدیدی در آن موقع برداشت.
میراث آریا: محققان و باستان شناسان مطالعاتی را در خصوص اهرام پالائو در جمهوری پالائو (کشوری جزیره ای در اقیانوس آرام در قاره اقیانوسیه) انجام داده اند که بینش جدیدی در خصوص ساخت و ساز اهرام این منطقه را آشکار می نماید. بناهای تاریخی از دوران ماقبل تاریخ در سراسر اقیانوسیه گسترده شده اند و آثار خاکی مطبق را در جزایر پالائو در حدود 500 سال قبل از میلاد به وجود آورده اند. سنت های شفاهی منطقه حاکی از آن است که مار غول پیکری خودش را به دور تپه های جزیره پالائویی پیچانده است و با بدن خود این اشکال هرمی شکل را ایجاد نموده است.
با استفاده از روش های زمین باستان شناسی، یک تیم بین رشته ای متشکل از خاک شناسان، دیرینه اکولوژیست ها و باستان شناسان به این نتیجه رسیده اند که سازندگان از سنگ های آتشفشانی قدیمی استفاده نموده و آن را با مقادیر زیادی سرامیک در هم آمیخته اند تا بستری محکم برای تپه ها ایجاد نمایند. سپس، با استفاده از خاک های هوموسی یا گیاخاک، لایه های بعدی را اضافه نموده اند تا امکان رشد گیاهان هم فراهم گردد.
آنت کولم، هماهنگ نماینده تحقیقات و رهبر حفاری، شرح داد: طی چندین نسل و با حجم کاری بالا و غیرقابل تصور، میلیون ها تن خاک باید به وسیله کارگران جابجا شده باشد و این دستاورد فقط در یک جامعه سازماندهی شده از نظر سیاسی امکان پذیر است.
در حالی که بخش قله ها بیشتر برای باغبانی مورد استفاده قرار می گرفته است، بعضی از آن ها مانند جنوب جزیره بابلداوب به عنوان محل دفن اجساد هم استفاده می شده است. محققان در آنجا شش اسکلت باستانی پیدا کردند.
کولم در ادامه گفت: با توجه به اینکه جمجمه به خوبی حفظ شده اند، هنوز امید داریم که بتوانیم بررسی DNA را بر روی آن ها انجام دهیم، و آن را با DNA جمعیت امروزی در منطقه مقایسه کنیم. این تحقیقات ممکن است بخش های مبهم در ردیابی و تاریخ سکونتگاه های این منطقه از در اقیانوسیه را آشکار کند.
* ترجمه: آناهیتا رشیدی
منبع: توریسم آنلاین