سرمربی ایتالیایی را قربانی نکنید؛ استراماچونی منجی استقلال می گردد - دور زمین

شهرآورد 90 مثل آخرین جدال دو رقیب تهرانی (بازی برگشت لیگ هجدهم) با شکست یک بر صفر استقلال به خاتمه رسید. طرفداران آبی این بار هم استادیوم آزادی را با ناراحتی ترک کردند. باخت یک بر صفر را باخت خفیف می گویند، ولی باخت، باخت است.

به گزارش ایلنا، ناکامی برابر رقیب قدیمی همواره اتفاق تلخی است، بخصوص وقتی احساس کنید که نتیجه عادلانه نیست و می توانستید نتیجه بهتری بگیرید. استقلال این بار هم یک پنالتی داشت و این بار هم آن را از دست داد. در شهرآورد قبلی فرشید اسماعیلی با آن چیپ معروف پنالتی اش را هدر داد و با آن ضربه خودخواهانه شاید امیدهای قهرمانی استقلال هم بر باد رفت. این بار اسماعیلی محروم بود و علی کریمی پشت توپ ایستاد، ولی بیرانوند جهت ضربه را تشخیص داد تا استقلال مزد آغاز خوبش را نگیرد.

هرچند این شهرآورد قرار نیست سرنوشت قهرمانی لیگ را مشخص کند، ولی شکست برای آبی پوشان بدون عواقب نبود. پس از سه بازی بدون برد استقلال مصم بود اولین پیروزی فصل را جشن بگیرد، ولی با این شکست نتوانست از رده ماقبل آخر جدول تکان بخورد.

استقلال در جدول وضعیتی بحرانی دارد و اعداد قابل انکار نیستند. آنها در چهار بازی بردی نداشته اند، تنها دو امتیاز دارند و البته شهرآورد را به رقیب قدیمی باخته اند. طرفداران خشمگین معمولاً در چنین شرایطی به دنبال قربانی می گردند. اگر در شهرآورد قبلی فرشید اسماعیلی مقصر شکست نامیده شد، این بار قرار است آتش شکست دامن چه کسی را بگیرد؟

مدیریت باشگاه در این شرایط بحرانی وظیفه سنگینی دارد. آنها می توانند روی موج نقدها سوار شوند و با طرفداران همراهی نمایند یا اینکه سپر تیم شوند و یاری نمایند از بحران خارج گردد. دم دست ترین سیبل می تواند استراماچونی باشد. او در آغاز کارش نتایج خوبی نگرفته و قبل از بازی هم این بحث مطرح شد که اگر استقلال ببازد ممکن است موقعیت این مربی به خطر بیفتد. ولی او در این شکست چقدر مقصر بود؟

پیش از بازی طرفداران استقلال امید زیادی به تیم شان نداشتند. نتایج ضعیف در سه بازی اول فصل و غیبت دیاباته و اسماعیلی شرایط سختی برای تیم ساخته بود، با این حال استقلال آغاز بهتری داشت و توانست کنترل بازی را در اختیار بگیرد.

استراماچونی با توجه به شرایط ویژه استقلال و دو غایب مهم آرایش تیمش را از 3-3-4 به 1-2-4-3 تغییر داد. این ترکیب جدید یاری کرد که قلب دفاع استقلال پوشش خوبی داشته و تیم در میانه زمین هم حضور پرتعدادی داشته باشد. کالدرون هم تصور چنین ترکیبی را نداشت و می توان گفت که پرسپولیس در آغاز بازی غافلگیر شده بود.

اگر پنالتی کریمی گل می شد استقلال با فزونی به رختکن می رفت و احتمالاً می توانست بازی را با امتیاز ترک کند. با این حال اتفاقات مثل سه بازی قبلی به نفع استقلال نبود و اولین دربی استراماچونی با شکست به خاتمه رسید.

سؤال بزرگ اینجاست که مدیران باشگاه چه تحلیلی از عملکرد آغاز فصل تیم دارند؟ آیا آنها از روند تیم در این چهار بازی راضی هستند یا صرفاً نگاه شان به نتایج است؟ آیا همچنان به پروژه بلندمدتی که با مربی ایتالیایی آغاز نموده اند باور دارند یا بازخوردهای شبکه های اجتماعی قرار است روی قضاوت شان تأثیر بگذارد؟ آیا حاضرند پای کادر فنی بایستند یا دنبال یک قربانی می گردند تا خودشان مقصر نامیده نشوند؟

استراماچونی با وجود این باخت ناامید نبود و گفت که باید پای پروژه ای که تازه آغاز شده ایستاد، با این حال تصمیم باشگاه است که آینده تیم را روشن کند. در این مقطع حساس حمایت قطعی باشگاه می تواند بحران را از استقلال دور کند و به استراماچونی یاری کند تا با آرامش به کارش ادامه بدهد، ولی مصاحبه های جنجالی و اولتیماتوم ها فقط بحران تیم را تشدید و نتیجه گیری در بازی های بعدی را سخت تر می نماید.

تنها چهار هفته از آغاز فصل گذشته و برای قضاوت درباره عملکرد مربیان خیلی زود است. رتبه تیم ها در هفته های آینده بارها جابه جا خواهد شد و شاید تا نیم فصل نتوان تحلیل دقیقی از عملکرد آنها داشت.

استقلال هرچند امتیازات زیادی از دست داده، ولی تیم در این چهار هفته فرم مناسبی داشته و ساختار تیم آرام آرام در حال شکل دریافت است. استراماچونی کنترل خوبی روی تیم و بازیکنانش دارد و به جرأت می توان گفت که از این نظر از کالدرون هم جلوتر است. آنچه استقلال را می تواند در جدول بالا بکشد ادامه این جهت و خویشتنداری است. اتفاقات قرار نیست تا ابد به زیان تیم باشد و روند تیم دیر یا زود تغییر خواهد نمود.

شرایط فعلی نه تنها محک سختی برای کادر فنی و بازیکنان استقلال است که برای باشگاه هم یک آزمون مدیریتی محسوب می گردد. شوک دادن به تیم از آن کلیشه های اشتباه است که می تواند آینده این فصل تیم را کاملاً خراب کند. ممکن است مدیران باشگاه در این ساعات بحرانی احساسی شوند و دنبال یک منجی بگردند، ولی تنها کسی که می تواند استقلال را از این وضعیت خلاص کند همین استراماچونی است.