آشنایی با ساختمان سابق شهرداری تورنتو - دور زمین

ساختمان شهرداری سابق، نمایشی از تاریخ و صنعتگری منحصر به فرد است و در سپتامبر سال 1999 جشن صدمین سالگرد خود را برگزار کرد. این ساختمان سومین بنای شهرداری تورنتو بود که حدود 20 سال برنامه ریزی و اجرای آن به طول انجامید و حدود 2.5 میلیون دلار هزینه در بر داشت. سنگ های طوسی و قهوه ای آن از اونتاریو و نیو برونزویک (New Brunswick) با بیش از 1,360 واگن قطار باربری به اینجا آورده شدند. علاوه بر این 8,354 بشکه سیمان نیز برای ساخت این سازه استفاده کردند.

بعد از آغاز بحث درباره ساخت چهارمین ساختمان شهرداری که همان ساختمان شهرداری تازه است، ساختمان شهرداری سابق به خاطر پروژه ایتون سنتر (Eaton Centre) در خطر تخریب بود. گروهی از شهفرایندانِ نگران و جامعه فعالانی به نام دوست داران ساختمان سابق شهرداری، توانستند دولت را قانع نمایند که این بنای برجسته از بین نبرد. این ساختمان در سال 1989 به وسیله سازمان محوطه های تاریخی و بورد یادمان های کانادا به عنوان یک محوطه تاریخی ملی به رسمیت شناخته شد.

سومین ساختمان شهرداری تورنتو

برای پاسخگویی به احتیاج برای مکانی بزرگ تر، دولتمردان تورنتو آغاز به برنامه ریزی برای طراحی و ساخت سومین ساختمان شهرداری کردند. معمار موفقی به نام ادوارد جیمز لینوکس (Edward James Lennox) برای طراحی این ساختمان تحسین برانگیز حدود 3 سال وقت صرف نمود. این ساختمان باید احتیاجهای هر دو بخش مجزای شهرداری و کاخ دادگستری را پوشش می داد. طی 11 سال بعدی این سازه با بودجه ای قابل توجه در فرایند ساخت بود و در زمان خود بزرگ ترین ساختمان شهر تورنتو و بزرگ ترین ساختمان شهرداری آمریکای شمالی به شمار می رفت.

فضای داخل و نمای بیرونی این معماری شگفت انگیز را جزئیاتی قابل توجه پر نموده اند. استاد سنگ تراش آرتور تنیسون (Arthur Tennison) بر نصب و قرارگیری ناودان ها نظارت داشت. منارهای کوچک مربعی نیز در دو طرف ورودی و برج ساعت اصلی قرار داشتند. در بالای ورودی خیابان کوئین به سبک رمانسک، حکاکی های سنگی عجیبی وجود دارند که معاصرین اعتقاد دارند کاریکاتورهایی از اعضای شورای شهر بوده اند. چهره خود معمار را نیز در قسمت غربی طاق مرکزی می توان مشاهده کرد.

در فضای داخلی با موزائیک های کف و دیوارهای مرمری هم به خوبی می توان صنعتگری استادانه سازندگان را مشاهده کرد. جزئیات دقیق و زیبا حتی در دستگیره های در با نقش نشان رسمی شهر هم قابل رویت هستند. بعلاوه در طبقه اول نقاشی های دیواری قابل تحسینی از جرج ا. رید (George A. Reid) و یک پنجره با شیشه رنگی اثر رابرت مک کازلند (Robert McCausland) وجود دارند که نشانی از یکپارچگی و اتحاد صنعت و تجارت هستند. اگر چه در گذشته اتاق شورا، اداره دادگستری، شهرداری و ادارات دولتی در این ساختمان قرار داشتند اما امروزه تنها از آن برای دیوان عدالت استفاده می گردد.

برج ساعت ساختمان سابق شهرداری، مانند برج CN در زمان خود از بسیاری نقاط شهر قابل رویت بود. در واقع این سازه در آن موقع بلندترین ساختمان افق شهر به شمار می رفت. ناقوس ساعت این برج حدود 5 تن وزن دارد. با توجه به اینکه ساختمان شهرداری فعلی که یکی از جاذبه های شگفت انگیز و یک معماری تحسین برانگیز به شمار میرود نیز در همین نزدیکی واقع شده است، پیشنهاد می کنیم این نماد مدرن شهر تورنتو را از دست نداده و از آن تماشا کنید. این مجموعه از سه قسمت تشکیل شده: برج های هلالی، ساختمان بشقاب پرنده ای در وسط و میدان ناتان فیلیپس در رو به روی آن که یک مکان عمومی برای گردشگران تور کانادا است. با در نظر گرفتن این که ساختمان تازه شهرداری فصل تازهی از معروفیت را برای شهر تورنتو رقم زد، تماشای آن طی سفرتان به اینجا خالی از لطف نخواهد بود.