دانشمندان برای نخستین بار یک اَبَرغول سرخ را درست پیش از انفجار رصد کردند - دور زمین

تماشا پیامدهای آشفته پس از انفجارهای ستاره ای برای دانشمندان بسیار آسان تر از تماشای چیزی است که پیش از آن روی می دهد. اما در نهایت، ستاره شناسان پیروز شدند یک ستاره غول سرخ را دقیقا هنگامی که به ابرنواختر تبدیل شد، که به ستارگان در حال انفجار گفته می شود، رصد کنند.

با استفاده از یک تلسکوپ در هاوایی، تیمی از دانشمندان در تابستان 2020 مشاهداتی از یک ستاره اَبَرغول سرخ انجام دادند. در ماه سپتامبر، همان ستاره طی یک ابرنواختر به نام SN 2020tlf و انفجاری که دانشمندان آن را یکی از مجذوب کننده ترین ابرنواخترها در نوع خود می دانند، به سرانجام عمر خود رسید.

وین ژاکوبسان-گالان (Wynn Jacobson-Galán) فارغ التحصیل نجوم بنیاد ملی علوم آمریکا و پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا برکلی به عنوان نویسنده اصلی این مقاله گفت: این پیشرفتی در درک ما از فعالیت هایی است که ستارگان پرجرم لحظاتی پیش از مرگ انجام می دهند. برای نخستین بار ما انفجار یک ستاره ابرغول سرخ را تماشا کردیم!

بر اساس این مقاله که پنج شنبه 6 ژانویه (16 دی) در نشریه استروفیزیکال ژورنال (strophysical Journal) منتشر شد، ستاره منفجر شده، یک ابرغول سرخ با جرم حدود 10 برابر خورشید بود و در فاصله 120 میلیون سال نوری از زمین در کهکشان NGC 5731 قرار داشت.

در تحقیقات تازه، اخترشناسان رصدهایی در همان محدوده ازجمله ابرنواختر مورد مطالعه را با کمک مجموعه ای از تلسکوپ ها مانند رصدخانه کک انجام دادند. رصدهایی که از ژانویه 2020 آغاز شد و تقریبا یک سال کامل پس از انفجار ادامه یافت. ازجمله این رصدخانه ها، رصدخانه نیل گرلز سوئیفت (Neil Gehrels Swift) ناسا بود که پس از انفجار ستاره، به این کار گروهی پیوست.

همراه با برخی از داده های آرشیوی از رصدهای گذشته، همه این اطلاعات به دانشمندان شناختی از این محدوده داد و اینکه ستاره در روزهای سرانجامی خود چگونه رفتار کرده و اَبَرنواختر چگونه آشکار شده است.

برای ستاره شناسان به ویژه مشاهدات جمع آوری شده در چهار ماه پیش از وقوع انفجار ابرنواختری مورد توجه بود که نور اضافی را در منطقه نشان داد. تا امروز اما هیچ یک از مشاهدات نشان نداده اند که ابرغول های سرخ پیش از انفجار به شکلی متفاوت عمل می کنند اما فعالیت SN 2020tlf نشان می دهد که برخی از این ستاره ها ممکن است از این نظر جلب توجه کنند.

رافائلا مارگوتی (Raffaella Margutti) نویسنده ارشد این مطالعه، و اخترشناس دانشگاه کالیفرنیا برکلی گفت: همانند تماشای یک بمب ساعتی است. ما هرگز چنین فعالیت خشونت آمیزی را در یک ستاره ابرغول سرخ در حال مرگ تأیید نکرده ایم، جایی که می بینیم چنین گسیل شدیدی از نور ایجاد می کند، سپس فرو می ریزد و بقایای آن همچنان تا به امروز می سوزد.

اخترشناسان امیدوارند ستارگان ابرغول سرخ بیشتری را پیش از فوران شناسایی کنند. موضوعی که می تواند به درک بهتر روزهای سرانجامی منجر به یک انفجار ابرنواختری بینجامد. ژاکوبسان-گالان گفت: من از همه ناشناخته های تازه ای که با این کشف ایجاد شده اند، بسیار هیجان زده ام. تشخیص رویدادهای بیشتر مانند NS 2020tlf به طور چشمگیری بر شیوه تعریف ماه های سرانجامی تکامل ستارگان اثر می گذارد و ناظران و نظریه پردازان را در تلاش برای حل معمای نحوه گذراندن لحظات سرانجامی زندگی ستارگان پرجرم با هم همراه می کند.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از ابرغول سرخ SN 2020tlf پیش از انفجار

Credit: W. M. Keck Observatory/Adam Makarenko

منبع: Space