بندبازان چطور روی طناب راه می فرایند! - دور زمین

همانطور که گفتیم بندبازی ورزشی محبوب برای افراد هیجان طلب و ماجرا جو می باشد. عادی ترین شکل بازی آن بود که بندبازان دو سر طناب را به سر دو چوب واقع در وسط میدان بازی می بستند و بر روی طناب راه می رفتند. گاه نیز یک سر طناب را به نقطه ای مرتفعتر مانند برج ، مناره یا بامهای بلند می بستند. سپس بندباز با چابکی هر چه تمامتر از طناب بالا می رفت و برمی گشت . بندباز برای حفظ تعادل بر روی بند اغلب چوبی را افقی در دست می گرفت؛

همراه بندبازان چینی باید نوازندگانی هم می بودند، آنان روی بند حرکات موزونی جالب و پر استرسی را انجام می دادند. کوچکترین اشتباه نوازدندگان می توانست باعث بروز پیامدهای ناگواری برای بندبازان بگردد. در زمان حکومت عثمانی در سرزمین های اسلامی هم بندبازی توانست جایگاهی را برای خودش باز کند. در آسیای صغیر به بندبازان پهلوان می گفتند این بازی در بیشتر مراسم ها و جشن های آن موقع اجرا می شد. بندبازان روی طناب های کارهای شگفت انگیزی هم انجام می دادند که از جمله آنها تیراندازی بر روی طناب، گاه با چشمان بسته بر روی طناب می دویدند و گاهی هم با موهای سرشان از طناب آویزان می شدند. قدیمترین اجرای این نمایش در قلمرو عثمانیان مربوط به سال 861 می باشد. در قرن دوازدهم، این بازی از اهمیت بالایی برخوردار شد. در ایران باستان هم بندبازی رواج داشت. قدیمی ترین داستان بندبازی در ایران باستان مربوط به (خسرو قبادان و ریدک وی) می گردد.

بندبازی به سبک گیلانی

همان طور که گفتیم بندبازی در ایران به عنوان یکی از رسوم های سنتی در بین مردم مطرح شده بود. آنها از بندبازی در جشن ها، عروسی ها و عید نوروز و یا نمایش های خیابانی استفاده می کردند و باعث تفریح بسیاری از مردم می شدند.

اعضای گروه نمایش بندبازی در گیلان

1-یک نفر به عنوان پهلوان در این نمایش حضور داشت که او اصلی ترین فرد نمایش به شمار می رفت. او بر روی طناب با پای برهنه راه می رفت و برای تعادل خود چوبی بزرگ به نام لنگر در دست می گیرد. هر چه پهلوان می توانست با تسلط بیشتری بر روی طناب راه برود کار او بهتر و محبوبیتش بین تماشاگران بیشتر می شد. . 2- یالانچی: کسی که دستیار پهلوان بود و وسایل لازم را در اختیار او قرار می داد . بعلاوه میدان را تا آماده شدن پهلوان آماده می سازد یعنی اصلاحاً گرم می نماید و به او شیطانک یا شیطان یا میان غوله نیز می گویند و در جمع آوری هدایای نقدی تماشاگران موسوم به دوران شرکت فعال دارد. 3-سرناچی 4-نقاره چی

نحوه اجرای نمایش

این نمایش در گیلان اغلب در فضایی آزاد و در میادین محله ها انجام می شد. پهلوانان در حالی که حمد و ثنای خدا را می گفتند بر روی طناب راه می رفتند و با چوبی که در دست داشتند تعادل خود را حفظ می نمودند. آنان با اجرای حرکات نمایشی سبب سرگرم شدن عده کثیری از مردم محله می شدند.

اولین کسی که توانست بر روی آبشار نیاگارا بندبازی کند!

نیک والندا Nik Wallenda کسی یکی از بندبازان حرفه ای در سیرک ها می باشد در سال 2012 توانست یکی از شگفت انگیز تریم رکوردهای گینس را به نام خود ثبت کند. او کسی بود که روی آبشار نیاگارا بند بازی کرد و جان سالم به در برد. نیک والندا برای ثبت این رکورد در گینس از طنابی که زخامتش 5 سانتی متر و طولش 547 متر بود استفاده کرد. اما این بندباز حرفه ای اولین فردی نبود که از روی نیاگارا بندبازی کرد ولی او در شناساندن افراد دیگری که بر روی این آبشار زیبا بندبازی کردند نقش پررنگی داشت، او سبب شد تا محققان گینس با اولین کسی که روی این آبشار بندبازی کرد آشنا شوند و نامش را در گینس به ثبت برسانند.

محققان گینس با آنالیز هایی که انجام دادند توانستند متوجه شوند که ژان فرانسوا گرولت (Jean Francois Gravelet) با نام مستعار چارلز بلاندین (Charles Blondin) اولین کسی بود که از روی آبشار نیاگارا بندبازی کرد، او که اهل فرانسه است اکنون در قید حیات نیست و بین سال های 1824 تا 1897 می زیست. این بندباز فرانسوی در سال 1859 میلادی آبشار نیاگارا را با بندبازی توانست طی کند و نام خود را به عنوان اولین کسی که بر روی این آبشار بندبازی نموده به ثبت برساند. اما متاسفانه او از این که نامش در گینس به ثبت رسیده تا انتها عمر بی خبر بود، طنابی که او برای ثبت این رکورد از آن استفاده کرد حدودا معادل 7.62 سانتیمتر زخامت داشت و در ارتفاع 47.75 متری بر فراز نیاگارا بندبازی کرد. گفتنی است که متاسفانه تصویری از فرانسوا در حال حاضر در دست نیست .