وات خونارام سامویی (تایلند) - دور زمین
وات خونارام سامویی (تایلند)
راهب مومیایی کو ساموئی در معبد خونارام (Wat Khunaram) یک جاذبه غیر معمول در این منطقه از تایلند است، اما دیدی منحصربهفرد از فرهنگ بودایی و تایلندی را به مسافران تور سامویی ارائه میدهد. راهب Luong Pordaeng در سال 1973 در حالت نشسته و در حال مدیتیشن از دنیا رفت. از آن زمان به بعد بدن او در محفظهای شیشهای در معبد نگهداری میشود. به شکل شگفتآوری حتی با گذشت بیش از 30 سال از مرگ او، نشانههای کمی از زوال و نابودی در بدن او دیده میشود. برای بسیاری از مسافران تور تایلند بودن یک انسان مرده در برابرشان یک صحنه شوکآور است، اما برای بسیاری از تایلندیها این بدن جلوهای مذهبی و محترم دارد.
بسیاری از بوداییهای تایلندی از مرگ نمیهراسند و پایان زندگی را به عنوان نظم طبیعی جهان به خوبی میپذیرند. آنها مرگ را به عنوان فرصتی برای تولد دوباره در مکانی بهتر و قدمی دیگر برای نزدیک شدن به نیروانا میدانند. راهبان مومیایی شده بسیاری در سامویی و در دیگر نقاط تایلند وجود دارند، اما بدن مومیایی Luong Pordaeng یکی از محترمشمردهشدهترین آنها در میان مردم است. گفتهاند که Luong Pordaeng مدتی کوتاه قبل از مرگش به پیروانش گفته بود اگر بدنش شروع به تجزیه شدن کرد آن را بسوزانند و خاکستر کنند. اما اگر چنین نشد او وصیت کرد که بدنش را به نمایش بگذارند تا یادآوری تصویری از آموزههای بودا برای دیگران باشد. برای بسیاری از مردم تایلند، زندگی و مرگ Luong Pordaeng الهامبخش آنها برای پیروی از طریقت بودایی است.
Luong Pordaeng با نام Dang Piyasilo در کو سامویی در سال 1894 در خانوادهای برجسته به دنیا آمد. مانند بسیاری از مردان بودایی تایلندی، خون دانگ هم در اوایل 20 سالگیش راهب شد و دو سال را در وات سامرت گذراند. بعد از آن لباس راهبی خود را در آورد و با یک زن محلی ازدواج کرد. او 6 بچه داشت اما بعد از آن که بچههایش بزرگ شدند دوباره به زندگی راهبانه برگشت. او خود را وقف خواندن متون بودایی و مدیتیشن کرد. نامی که به عنوان راهب به او داده شد Phra Khru Samathakittikhun بود.
بعد از گذراندن مدتی در بانکوک او به کو ساموئی برگشت. باور دارند که او دورهای متمرکز از مدیتیشن را در غار بزرگ سپری کرد. او روزهای باقی زندگیش را به عنوان یک راهب محترم به پایان رساند. هفته آخر قبل از مرگش در سن 79 سالگی، او دست از خوردن و حرف زدن برداشت و در حالت نشسته در مدیتیشن عمیق فرو رفت و سرانجام از دنیا رفت. باور مردم بر این است که زندگی ساده، تغذیه سالم و دورههای طولانی مدیتیشن باعث شده او زندگی طولانی داشته باشد و همچنین بدن بیجانش به این شکل خارقالعاده مدتها بعد از مرگش حفظ شود. تنها تغییر شدید در بدنش تجزیه چشمانش بودهاند که حالا با احترام با یک عینک دودی پوشانده شدهاند.
غیر از راهب مومیایی، وات خورانام از دیگر جنبهها مانند یک معبد بودایی معمولی در هر جایی از تایلند است، جایی که مردم محلی برای عبادت و ادای نذرهایشان به آن مراجعه میکنند. طلسمها و دیگر آثار بودایی در معبد فروخته میشوند. مسافران تور تایلند هم میتوانند برنامههای روزانه معبد را تماشا کنند و اطراف را بگردند.
معبد همه روزه و در روشنایی روز به روی مسافران تور تایلند باز است. بهترین زمان برای بازدید از این معبد در تور سامویی صبحهای زود یا اواخر بعدازظهر است، زمانی که معبد در فعالترین حالت خود قرار دارد. در این زمان راهبان را میبینید که در حال عبادت هستند. در زمینهای معبد محوطه پارکینگ هم وجود دارد. وات خورانام در جاده حلقوی شماره 4169 بین آبشارهای نا موانگ و هوا تانون و در 13 کیلومتری جنوب شرق اسکله ناتون و حدود 6 کیلومتری غرب ساحل لامای قرار گرفته است. ورودی مجموعه رایگان است اما شما میتوانید پول به معبد اهدا کنید که برای امورات جاری معبد خرج میشود. از آنجا که این معبد یک مکان مقدس و جایی برای عبادت است، با پوشیدن شلوار و دامنهای بلند که زانوها را میپوشانند و همچنین با پوشاندن شانهها با روسری و شال، احترام خود را نشان دهید.