میدان تقسیم استانبول (ترکیه) - دور زمین

مهم‌ترین جاذبه میدان تقسیم، یادبود استقلال است که در ابتدای خیابان استقلال قرار دارد. اینجا همچنین محل چرخش تراموای قدیمی است (تنها وسیله نقلیه عمومی که اجازه تردد در خیابان استقلال را دارد). این یادبود توسط مجسمه‌ساز ایتالیایی، پیترو کانونیکا و در سال 1928 ساخته شده است. در چهار طرف این بنای یادبود آتاتورک به همراه دیگر شخصیت‌های تاریخی و مردم عادی در کنار آنها نشان داده شده است. از زمان بازگشایی، بنای یادبود و میدان تقسیم به اصلی‌ترین مکان برای برگزاری مراسم رسمی دولتی در استانبول تبدیل شده‌اند.

روبه‌روی این بنای یادبود در آن سوی میدان تقسیم، ساختمان بسیار بزرگ مرکز فرهنگی آتاتورک قرار گرفته است. در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری جمهوری ترکیه، سنگ‌بنای ساخت یک ساختمان اپرا در این جا گذاشته شد. بعد از یک دوره طولانی 13 ساله ساخت و ساز، این ساختمان با نام مرکز فرهنگی استانبول در سال 1969 افتتاح شد. بر اثر آتش‌سوزی در سال 1970 این بنا آسیب‌های فراوانی دید؛ بعد از تمام شدن بازسازی در سال 1978 نامش به مرکز فرهنگی آتاتورک تغییر کرد. امروز نمایش‌های اپرا و اجراهای موسیقی مختلف در این ساختمان برگزار می‌شوند. توصیه می‌کنیم در تور ترکیه خود و در زمان حضور در میدان تقسیم، فرصت تماشای این اجراها را از دست ندهید.

منطقه بی اوغلو نزدیک به میدان تقسیم قرار گرفته است. این منطقه نقشی مهم در شکل دادن چهره استانبول مدرن بازی می‌کند. رفتن به منطقه بی اوغلو در تور ترکیه به شما فرصتی عالی می‌دهد تا همانند شهروندان محلی کمی از شهر قدیمی دور شده و از جاذبه‌های بخش مدرن و اروپایی شهر لذت ببرید. توصیه می‌کنیم برنامه بازدید از میدان تکسیم را با رفتن به این محله ترکیب کنید و از حال و هوای هنری، فرهنگی و بین‌المللی آن لذت ببرید. تعداد زیادی بوتیک‌های شیک، کتاب‌فروشی، فروشگاه‌های موسیقی، کتابخانه‌ها، گالری‌های هنری، سینما، تئاتر، کافه‌ها، رستوران‌ها، شیرینی و شکلات‌فروشی در این منطقه وجود دارند.

دلیل نامگذاری میدان تقسیم استانبول

در اواخر دوران حکومت عثمانی، سلطان محمود اول ترتیبی داد تا محلی که امروز آن را با نام میدان تقسیم می‌شناسیم، جایی باشد که در آن خطوط اصلی آبی که از شمال شهر سرازیر بودند در اینجا جمع شده و از همین محل به دیگر بخش‌های شهر فرستاده شوند. به همین دلیل است که میدان تکسیم استانبول نام خود را از آب‌انبار بزرگ سنگی گرفت که برای قسمت کردن آب برای بخش‌های مختلف شهر استفاده می‌شد.