واقعیاتی درباره بازداشت دانشمند هسته ای ایران در دانمارک - دور زمین

رحیقی گفته بازداشت در کپنهاگ، یک محنت هولناک بود. در شب اول، او در یک زیرزمین در فرودگاه نگهداری شد که هیچ تخت، یا پنجره یا وسیله گرمایشی یا اتاق استراحت نداشت. رحیقی اضافه نمود: من هیچ لباس مناسبی هم نداشتم. در آن دوره، رحیقی سه بار از اتاق بازداشت بیرون برده شد تا چمدانش را شناسایی نمایند و نمونه دی ان ای بدهد. علاوه بر این، درحالی که او فقط لباس زیر پوشیده بود، از او عکسبرداری شد. روز بعد، او به یک سلول زندان منتقل شد که حداقل یک تخت و توالت داشت. رحیقی گفت: هیچکس دلیل بازداشتم را شرح نداد. خانواده اش در ایران هم از محل نگهداری او اطلاعی نداشت. در طول سه دهه بعد از تمام شدن دکترایش در رشته فیزیک هسته ای در دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند، رحیقی، 64 ساله، در ایران مشغول به کار بود. ابتدا در مرکز فناوری هسته ای اصفهان و سپس در مرکز پژوهش های هسته ای در تهران. در تمام این مدت، او به کار کردن با همکاران خارجی بر روی ساختار هسته ای و ذرات مهم آستروفیزیکی ادامه داد. در سال 2003، رحیقی به کوشش برای احداث یک سنکروترون چشمه نور به نام SESAME برای کاربران خاورمیانه ای و فراتر از آن ملحق شد. او اغلب روی کمیته هایی کار کرد که متولی آموزش دانشمندان بود. علاوه بر این، او عضو هیئت ایران در این پروژه بود که نهایتا در سال 2017 در منطقه آلان اردن افتتاح شد. در هشت سال گذشته، رحیقی رئیس طرح چشمه نور ایران (ILSF) بود که هنوز در مرحله تحقیق و توسعه است. او توضیح داد: ایران هیچ تجربه بزرگی در زمینه شتاب دهنده ها ندارد. ما مجبور بودیم از نو شروع کنیم. در سال 2011، برای سنکروترون یک سایتی در قزوین انتخاب شد. طرح نهایی در مرحله پایانی قرار گرفته است. رحیقی گفته آزمایشگاه های اروپایی به ILSF یاری نموده اند و تیم ILSF امیدوار بودند که آزمایشگاه های آمریکا هم به خاطر ترویج علم یاری نمایند. اما این امیدها به دلیل اختلافات سیاسی میان ایران و اروپا برباد رفت. هرگز به رحیقی گفته نشد که چرا در فرودگاه بازداشت شد. اما در یک دادگاه کپنهاگ او متوجه شد که مقامات دانمارک فکر می کردند او تحت تحریم است. در سال 2010 نام او در تحریم های سازمان ملل علیه ایران ذکر شده بود. اما رحیقی اعلام نموده ادعاها در تحریم های قبلی مبنی بر اینکه او در غنی سازی هسته ای درگیر بوده، کاملا بی اساس است. رحیقی گفت: من یک فیزیکدان هسته ای هستم، نه یک مهندس، من همیشه همکاری علمی بین ایران و سایر دنیا را ترویج کردم. با امضای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در ژوئیه 2015، تحریم ها علیه رحیقی برداشته شد. از آن موقع، او چندین بار به آمریکا و اروپا سفر نموده است. در پاییز گذشته، بار دیگر تحریم های زیادی علیه ایران اعمال شد، اما رحیقی مجددا تحریم نشد. پایان رحیقی آزاد شد و در پنجم نوامبر به کشور بازگشت. در یک نامه وزارت خارجه دانمارک به سفارت ایران آمده که بازداشت رحیقی در نتیجه یک سوءتفاهم قابل تأسف رخ داده و برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی در آینده اقداماتی اتخاذ شده است. اما رحیقی هنوز از این تجربه ناراحت است و دریافت غرامت از مقامات دانمارک را پیگیری می نماید. او گفت: من عضو جامعه علمی دنیای هستم. حقوقم به عنوان یک دانشمند و یک انسان پایمال شد. 41231منبع: خبرآنلاین