روستایی در چین که مقهور طبیعت شد - دور زمین

توسعه شگفت انگیز در چین طبیعت این کشور را به طور کامل به عقب رانده است؛ اما طبیعت اطراف یک روستا توانسته است زمین های فراموش شده آن را مجددا احیا کند. روستای هاتووان (Houtouwan) در شرق شانگهای، زمانی یک روستای ماهیگیری پر رونق بود که ساکنان آن، در دهه 1990 آنجا را به امید آینده ای بهتر ترک کردند و به چین رفتند. از سال 2000، حدود 900٬000 روستا در سرتاسر چین به خاطر شهرنشینی ساکنان آن، به طور کامل خالی و از بین رفته است.

هاتووان، زمانی یک جامعه کوشا و ماهیگیر با خانه هایی آجری بود که در تپه های شیب دار جزیره شنگشان (Shengshan) بنا شده بود. اما، این روستا اکنون خالی از سکنه است و به قدری چمن روی خانه های آن روییده است که گویی، یک لحاف از جنس چمن روی آن پوشانده اند. این روستا که در گذشته منطقه مهمی بوده است، یکی از چندین روستای کوچک چینی است که بعد از ترک ساکنان آن با هدف یافتن آینده بهتر در شهرهای بزرگ، تبدیل به بیابان شده اند.

هاتووان، یکی از 400 روستایی است که جزیره های شنگسی (Shengsi)، در شرق استان چجیانگ (Zhejiang) چین را تشکیل می دهند. این جزیره که در فاصله چند ساعتی خلیج هانگژو (Hangzhou) قرار گرفته، در تضاد کامل با چشم انداز شهری پر جنب و جوش شانگهای است که در فکر خیلی از غربی ها، زمانی که به چین پر جمعیت فکر می نمایند، نقش می بندد. این روستای دورافتاده، به تازگی، توجه گردشگرانی را به خود جلب نموده است که دور از شلوغی های شهری شانگهای، در پی کمی فضای سبز می گردند.

این روستای دورافتاده در ابتدای دهه 1990 و با کوچ ماهیگیران و خانواده های آن ها به چین که در آرزوی زندگی بهتر انجام شد، متروکه شد. سال ها بعد در سال 2015، این روستا دوباره کشف و مشاهده شد که پوشش گیاهی به طور کامل خانه های خالی و مسیرهای پیاده روی را دربر گرفته است. هاتووان در حال حاضر خالی از سکنه است و به قدری چمن روی خانه های آن روییده که گویی، لحافی از چمن روی آن پوشانده اند.

یک عکاس آماتور اهل شانگهای که خود را کینگ جیان (Qing Jian) می نامد، اولین عکس های خود از این روستای ساحلی را سه سال پیش و در سفری که به شنگشان داشت، گرفت. او می گوید:

روستاهایی که در نزدیکی آن قرار دارند، هنوز هم مسکونی هستند؛ فقط هاتووان کاملا خالی شده است.

عکس های حیرت انگیز این منطقه فراموش شده، منتشر شدند و توجه گردشگرهایی که مایل بودند نیروی مادر طبیعت را با چشم های خود ببینند، را به خود جلب کرد. مسافران، تنها عاملی هستند که آرامش این روستا را در فاصله 140 کیلومتری شانگهای که به تصرف دوباره علفزار درآمده و شرایطی افسانه ای دارد و دارای چشم اندازی از آبشارهای دریای شرق چین است، به هم می زنند.

در حال حاضر، بطری های آب تنها اقلام موجود برای فروش در این روستا هستند. قبل از این مسافران به صورت آزادانه و رایگان وارد روستا می شدند و در روستای هاتووان قدم می زدند، اما سال گذشته مسئولین محلی مبلغ 50 یوان (حدود 7 دلار و 80 سنت) را به عنوان حق ورودی معین نموده اند و گردش های بازتماشامایندگان را تنها به یک دور پیاده روی در این روستا که گویی زمان در آن ایستاده است، محدود نموده اند.

روستای هاتووان در سال 1950 تاسیس شد و طی دهه ها، به خاطر درآمدی که از دریا به دست می آورد، منطقه ای ثروتمند بود. این روستا اکنون دیگر کامل با گیاهانی که بیش از حد روییده اند، پوشیده شده و هر روز میزبان گردشگرانی است که آرزوی تماشا کمی طبیعت سبز و دست نخورده را دارند.

اما بالاخره ثابت شد که بندر کوچک آن برای کشتی های بزرگی که برای استمرار ماهیگیری منطقه لازم بودند، بسیار کوچک است و کشتی ها به بندرهای دیگر تغییر مکان دادند. دریاهای بزرگی که در زمان های خاصی از سال به ساحل می کوبیدند، شرایط را برای تخلیه بار قایق های کوچک خطرناک می کرد و این شرایط به آن معنی بود که تنها راه ارتباطی با جوامع دیگر شنگشان، مسیر مارپیچ و شیب داری بود که باید به آهستگی و با مشقت زیاد پیمود.

زنی که خود را وانگ معرفی کرد، می گوید:

زمانی که نوزادی به جهان می آمد، وقتی که بچه ها به مدرسه می رفتند یا وقتی که سالخورده ها مریض می شدند، فقط و فقط همین راه کوچک را برای عبور و مرور داشتیم.

وانگ که در گذشته ساکن این روستا بود و اکنون، در دهه پنجم عمر خود به سر می برد، این روزها به عنوان مسئول امنیت به این منطقه برگشته است تا پول بیشتری به دست بیاورد و مراقب گردشگران باشد.

این جزیره مانند صحنه ای از یک مجموعه فیلم به نظر می رسد که تقریبا هر متر از ساختمان های سنگی آن پوشیده از درختان انگور است. تاک هایی که از خانه ها بالا رفته اند، در امتداد مسیرها ریشه دوانده اند و از پنجره ها به داخل خانه ها خزیده اند، صحنه ای زیبا و دل انگیز را رقم زده اند. مکانی که در گذشته روستایی پر رونق بوده است و خانه ماهیگیران زیادی بود، اکنون تبدیل به مکانی وهم آور و متروک شده که گیاهانی بی شمار در آن رشد نموده است.

وانگ می گوید:

وقتی که سن مان کمتر بود، ساحل رفتن و جمع آوری غذاهای دریایی، کار سرگرم نماینده ای برای ما بود.

آن وقت ها مردم پول بیشتری داشتند، آن ها یکی بعد از دیگری روستا را ترک کردند و به شهر رفتند. این اتفاقی بود که برای ما افتاد.

اما در میانه دهه 1990، بسیاری از ساکنان دهکده ای که زمانی 3000 سکنه داشت، آن را ترک کردند و به شهری در همان جزیره رفتند.

دریاهای بزرگی که در زمان های خاصی از سال به ساحل می کوبیدند، شرایط را برای تخلیه بار قایق های کوچک خطرناک می کرد و این شرایط به آن معنی بود که تنها راه ارتباطی با جوامع دیگر شنگشان، مسیر مارپیچ و شیب داری بود که باید به آهستگی و با مشقت زیاد پیمود.

این روستای ساحلی اکنون خالی از سکنه است؛ چرا که ماهی گیران به این نتیجه رسیدند که نقل مکان به سرزمین اصلی چین برای آن ها به صرفه تر و مالی تر بود. بسیاری از روستاهای چین در نتیجه توسعه مالی، فقدان راه های ارتباطی، فقر و تغییرات اجتماعی و چندین عامل دیگر، به طور کلی از بین رفته اند. فنگ جیسی (Feng Jicai)، مورخ، پیش از این به روزنامه های چینی گفته بود که تقریبا 900000 روستا در نقاط مختلف چین در ابتدای این قرن، خالی از سکنه یا به کلی، نابود شده اند.

در سال 2014، محققان چینی با انجام سفری هفت ماهه و بازدید از 91 روستای دورافتاده، به آنالیز شهرک سازی سریع در منطقه ها روستایی این کشور پرداختند. آن ها متوجه شدند که روستاهایی که ارزش توسعه ای زیادی داشتند، با ساختن فروشگاه ها و رشد گردشگری در محل تبدیل به منطقه های تجاری شدند؛ ولی بعضی دیگر از روستاها به خاطر ترک منطقه به وسیله روستاییان جوان و مهاجرت به شهر برای یافتن کاری بهتر، متروکه شده اند.

روستای چائولی (Chaolei Village) در شهر فوژو (Fuzhou City)، زادگاه چن جینگرون (Chen Jingrun) ریاضیدان مشهور چینی، به علت ساخت ایستگاه راه آهن فوژو به کلی تخریب شد.

یکی دیگر از دهکده های دورافتاده به نام مایجیپینگ (Maijieping)، که در شهر یانشی، استان هنان، و در ارتفاع 800 متری از سطح دریا واقع شده، محل زندگی چهار فرد سالخورده است و همه خانواده های جوان آن به شهرهای همسایه نقل مکان نموده اند. ولی، شاید روستای هاتووان معروف ترین روستای ارواح باشد که به خاطر احیای افسانه وار و شگفت انگیز آن به معروفیت رسیده است.