خوشرو: کمیته داوران مسبب نارضایتی طرفداران است، داوری باعث تساوی استقلال شد - دور زمین

جعفر خوشرو، کارشناس و پیشکسوت داوری فوتبال ایران در گفت وگو با خبرنگاران، درباره قضاوت دیروز (شنبه) دیدار نساجی و استقلال توسط حسین زرگر، اظهار کرد: دیروز زرگر، قضاوت خوبی نداشت و دو اشتباه بزرگ داشت که می توانست در نتیجه بازی تاثیرگذار باشد.

او ادامه داد: بسیاری اعلام می نمایند که پنالتی و آفساید بودن یا نبودن گلی تاثیرگذار در نتیجه بازی است اما در همه جای جهان ضربات آزاد نزدیک به محوطه جریمه نیز نمی تواند شانس بالایی برای گلزنی باشد. دیروز زرگر علاوه بر این که نتوانست قوانین را به خوبی در زمین اجرا کند، دو اشتباه تاثیرگذار داشت. نخست این که در دقیقه 18 شماره 15 نساجی روی روح الله باقری خطا انجام داد و مهاجم استقلال در نزدیکی محوطه جریمه حریف سرنگون شد. این صحنه خطا بود اما از سوی داور این دیدار تشخیص داده نشد. در صحنه دوم که در دقیقه 87 رخ داد بازیکن نساجی با پا ضربه ای را به بازیکن استقلال وارد می نماید که داور باید او را اخراج می کرد. البته زرگر با توجه به جای گیری اش نمی توانست این صحنه را ببیند و کوپال ناظمی، داور چهارم این دیدار باید در این صحنه به او یاری می کرد. من نمی دانم چرا تیم های داوری ما هماهنگ نیستند و به یکدیگر یاری نمی نمایند. این نکات باعث شد تا استقلال ضرر کند و نتواند نساجی را شکست دهد.

این پیشکسوت داوری، اضافه نمود: آمار گلزنی در لیگ ما کم است و مقصر آن تا قسمتی بازیکنان هستند اما زمانی که داوران ضربات آزاد نزدیک محوطه جریمه حریف را اعلام نمی نمایند، تیم ها نیز شانس شان برای گلزنی کاهش می یابد. البته مقصر اصلی این مساله کمیته داوران است. تا زمانی که این کمیته از داورانی بازنشسته و تاریخ مصرف گذشته استفاده می نماید اوضاع به همین منوال پیش خواهد رفت. کمیته داوران برای داوران جوان در ابتدای فصل کلاس برگزار می نماید اما این کلاس ها مستمر نیستند و پیگیری نمی شوند. در انتها نیز از یکسری داور خسته و بازنشسته استفاده می نمایند که باعث می گردد صدای تمام مربیان و طرفداران در بیاید. هدف از انتخاب یک داور برای یک دیدار فوتبال برگزار شدن بازی در شرایط امن است تا تیم ها بتوانند در بازی منصفانه تاکتیک های خود را به اجرا بگذارند. اجرا نشدن قوانین، خشونت را در فوتبال افزایش می دهد و همین باعث می گردد که اوضاع داوری فوتبال ما خوب نباشد. تا موقعی که این رویه بخواهد پیش برود همین آش خواهد بود و همین کاسه.