راهنمای جامع اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در کانادا: از شرایط تا اقامت دائم و نگاهی به سوپر ویزا - دور زمین

برای والدینی که فرزندانشان در کانادا اقامت دارند و همچنین برای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که مایلند در کنار نوه‌های خود زندگی کنند، دولت کانادا مسیرهای مشخصی را پیش‌بینی کرده است. برنامه اصلی و شناخته‌شده‌ترین گزینه برای این منظور، برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (Parents and Grandparents Program - PGP) است. این برنامه با هدف اعطای اقامت دائم به این گروه از اعضای خانواده طراحی شده و به آنها اجازه می‌دهد تا به طور دائم در کانادا زندگی، کار و از مزایای اجتماعی این کشور بهره‌مند شوند.

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور کانادا از تورنتو، مونترال و آبشار نیاگارا دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

با این حال، به دلیل تقاضای بسیار بالا و ظرفیت محدود پذیرش سالانه در برنامه PGP، گزینه دیگری نیز برای تسهیل دیدارهای طولانی‌مدت خانواده‌ها ارائه شده است: سوپر ویزا (Super Visa). سوپر ویزا به والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها امکان می‌دهد تا برای دوره‌های طولانی و به صورت چند بار ورود به کانادا سفر کنند و در کنار عزیزان خود باشند. این ویزا، به ویژه با توجه به چالش‌های موجود در برنامه PGP، به عنوان یک راهکار عملی و انعطاف‌پذیر اهمیت زیادی یافته است.

وجود این دو برنامه متمایز - PGP برای اقامت دائم و سوپر ویزا برای دیدارهای طولانی‌مدت - نشان‌دهنده یک رویکرد حساب‌شده از سوی دولت کانادا است. از یک سو، برنامه PGP با اعطای اقامت دائم، تعهد بلندمدت دولت کانادا را برای حمایت از این افراد و دسترسی کامل آنها به خدمات اجتماعی به همراه دارد. از سوی دیگر، سوپر ویزا، ضمن فراهم آوردن امکان حضور طولانی‌مدت والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در کنار خانواده، بار مالی اولیه، به ویژه در زمینه بیمه درمانی، را بر دوش متقاضی یا میزبان در کانادا قرار می‌دهد و مستقیماً منجر به اقامت دائم نمی‌شود. این استراتژی دوگانه به دولت کانادا اجازه می‌دهد تا ضمن پاسخگویی به تمایل گسترده برای الحاق خانواده، تعداد افرادی را که سالانه اقامت دائم دریافت می‌کنند، کنترل نماید و بدین ترتیب، تأثیرات اجتماعی و اقتصادی این روند را مدیریت کند. این رویکرد، پاسخی استراتژیک به چالش مدیریت تقاضای بالا در چارچوب اهداف و ظرفیت‌های مهاجرتی سالانه کشور است.

برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP): نگاهی عمیق

برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP) یکی از مسیرهای مهاجرتی خانوادگی است که به شهروندان و مقیمان دائم کانادا این فرصت را می‌دهد تا از والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های خود برای آمدن به کانادا و دریافت اقامت دائم حمایت مالی کنند.

چیستی و اهداف برنامه PGP

هدف اصلی این برنامه، همانطور که از نامش پیداست، امکان پیوستن والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به فرزندان و نوه‌های خود در کانادا است. افرادی که از طریق این برنامه موفق به دریافت اقامت دائم می‌شوند، از مزایای متعددی برخوردار خواهند شد. این مزایا شامل حق زندگی، کار و تحصیل در کانادا بدون محدودیت زمانی، دسترسی به سیستم خدمات درمانی جامع کانادا (پس از طی دوره انتظار احتمالی که در هر استان متفاوت است)، و بهره‌مندی از حمایت‌های قانونی و اجتماعی مشابه سایر مقیمان دائم می‌باشد. علاوه بر این، پس از احراز شرایط لازم مربوط به مدت زمان اقامت و سایر معیارها، این افراد می‌توانند برای دریافت شهروندی کانادا نیز اقدام کنند. این مجموعه از مزایا، انگیزه اصلی بسیاری از خانواده‌ها برای مشارکت و تلاش جهت موفقیت در این برنامه است.

سیستم پذیرش و آخرین به‌روزرسانی‌ها

تقاضا برای برنامه PGP همواره به مراتب بیشتر از ظرفیت پذیرش سالانه‌ای است که توسط اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) تعیین می‌شود. برای مدیریت این حجم از تقاضا و ایجاد یک فرآیند منصفانه، IRCC در سال‌های اخیر از یک سیستم دو مرحله‌ای استفاده کرده است: ابتدا متقاضیان علاقه‌مندی خود را از طریق ارسال فرم "ابراز علاقه به اسپانسرشیپ" (Interest to Sponsor - ITS) اعلام می‌کنند و سپس از میان این افراد، به صورت تصادفی (قرعه‌کشی) تعدادی برای ارسال درخواست کامل اسپانسرشیپ دعوت می‌شوند. دولت کانادا تاکید دارد که این روش انتخاب تصادفی، عدالت و شفافیت فرآیند را تضمین کرده و به همه علاقه‌مندان واجد شرایط، فرصتی برابر برای دعوت شدن می‌دهد.

یک نکته بسیار مهم در مورد سیستم پذیرش فعلی این است که از سال 2020، IRCC برای پذیرش‌های سالانه خود (شامل سال‌های 2020 تا 2024) از میان افرادی دعوتنامه صادر کرده است که در پاییز سال 2020 فرم ابراز علاقه به اسپانسرشیپ را ارسال کرده بودند. این رویه برای برنامه سال 2025 نیز ادامه خواهد داشت و IRCC قصد دارد تا 10,000 درخواست کامل را از همین مجموعه متقاضیان سال 2020 بپذیرد. این موضوع نشان‌دهنده انباشت قابل توجهی از پرونده‌ها و علاقه‌مندان در سیستم است. به عنوان مثال، در ابتدا بیش از 200,000 فرم ابراز علاقه در سال 2020 ثبت شده بود و تا پیش از پذیرش سال 2023، هنوز حدود 108,000 نفر از آن مجموعه اولیه در انتظار باقی مانده بودند.

ظرفیت پذیرش سالانه و تعداد دعوتنامه‌های صادر شده توسط IRCC متغیر است و به اهداف کلی مهاجرتی دولت بستگی دارد. به عنوان نمونه، برای پذیرش سال 2024 که فرآیند ارسال دعوتنامه‌های آن از 21 می 2024 آغاز شد، IRCC تعداد 35,700 دعوتنامه ارسال کرد با این هدف که بتواند تا 20,500 درخواست کامل و واجد شرایط را دریافت کند. این تفاوت بین تعداد دعوتنامه‌های ارسالی و هدف نهایی دریافت درخواست، نشان می‌دهد که IRCC پیش‌بینی می‌کند همه افرادی که دعوتنامه دریافت می‌کنند، یا درخواست خود را ارسال نخواهند کرد یا ممکن است در نهایت واجد شرایط تشخیص داده نشوند.

اتکای مداوم به مجموعه متقاضیان سال 2020 برای پذیرش‌های متوالی تا سال 2025، پیامدهای مهمی برای اسپانسرهای بالقوه جدید دارد. آخرین باری که امکان ارسال فرم ابراز علاقه به اسپانسرشیپ وجود داشت، نوامبر 2020 بود. این بدان معناست که افرادی که پس از این تاریخ شهروند یا مقیم دائم کانادا شده‌اند، یا به تازگی شرایط درآمدی لازم برای اسپانسرشیپ را کسب کرده‌اند، هنوز فرصتی برای ورود به این مجموعه و قرار گرفتن در فرآیند قرعه‌کشی را نداشته‌اند. این گروه از اسپانسرهای بالقوه با یک دوره انتظار نامعلوم برای بازگشایی مجدد سیستم ابراز علاقه مواجه هستند. این "گرفتگی سیستمی" ناشی از ناتوانی سیستم در پردازش تقاضای عظیم موجود، در چارچوب اهداف تعیین‌شده برای سطوح مهاجرت سالانه است و موجب می‌شود که سوپر ویزا، به عنوان یک گزینه جایگزین برای حضور طولانی‌مدت والدین، اهمیت بیشتری پیدا کند.

شرایط اسپانسر (فرد دعوت‌کننده) در برنامه PGP

برای اینکه یک فرد بتواند والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را از طریق برنامه PGP اسپانسر کند، باید مجموعه‌ای از شرایط اساسی و مالی را برآورده سازد.

الزامات اساسی

• سن: اسپانسر باید در زمان ارائه درخواست حداقل 18 سال سن داشته باشد.
• وضعیت اقامت در کانادا: اسپانسر باید شهروند کانادا، یا مقیم دائم کانادا، یا فردی باشد که تحت قانون سرخپوستان کانادا (Canadian Indian Act) به عنوان سرخپوست در کانادا ثبت شده است.
• محل سکونت: اسپانسر باید در زمان ارسال درخواست اسپانسرشیپ و همچنین در تمام طول مدت بررسی پرونده تا زمان اتخاذ تصمیم نهایی، در کانادا زندگی کند. آدرس اصلی محل سکونت اسپانسر باید در کانادا باشد. این شرط برای اطمینان از این است که اسپانسر پیوندهای واقعی و فعالی با کانادا دارد و قادر خواهد بود پس از ورود افراد اسپانسر شده، از آنها حمایت لازم را به عمل آورد.

توانایی مالی: حداقل درآمد مورد نیاز (MNI)

یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین شروط برای اسپانسرشیپ، اثبات توانایی مالی کافی برای حمایت از افراد تحت تکفل است. اسپانسر باید نشان دهد که حداقل درآمد مورد نیاز (Minimum Necessary Income - MNI) را برای سه سال مالیاتی متوالی بلافاصله قبل از تاریخ ارائه درخواست اسپانسرشیپ، کسب کرده است. این شرط برای اسپانسرهایی که در استان کبک زندگی می‌کنند، متفاوت است و قوانین خاص خود را دارد.

نحوه محاسبه MNI برای اسپانسرهایی که در سایر استان‌های کانادا (خارج از کبک) زندگی می‌کنند، بر اساس آمار رسمی "خط فقر" کانادا (Low Income Cut-Off - LICO) که توسط اداره آمار کانادا منتشر می‌شود، به اضافه 30 درصد است. این درآمد باید از طریق ارائه مدارک مالیاتی رسمی مانند Notice of Assessment (NOA) که توسط آژانس درآمد کانادا (CRA) صادر می‌شود، اثبات گردد.

در صورتی که درآمد اسپانسر به تنهایی برای رسیدن به سطح MNI کافی نباشد، درآمد همسر یا شریک زندگی (common-law partner) او نیز می‌تواند در محاسبه MNI لحاظ شود، مشروط بر اینکه همسر یا شریک زندگی نیز فرم تعهدنامه حمایت مالی را به عنوان کمک‌اسپانسر (co-signer) امضا کند.

در جدول زیر، حداقل درآمد مورد نیاز برای اسپانسرها (خارج از کبک) برای سال‌های مالیاتی اخیر ارائه شده است. لازم به ذکر است که این ارقام سالانه توسط اداره مهاجرت به‌روزرسانی می‌شوند و اسپانسرها باید همواره به جدیدترین جداول منتشر شده مراجعه کنند. ارقام MNI برای سال 2024 فدرال ممکن است در زمان مطالعه این مطلب منتشر شده باشد و باید از آنها استفاده شود.

جدول: حداقل درآمد مورد نیاز سالانه برای اسپانسرها (خارج از کبک)

منبع داده‌ها:. توجه: ارقام ممکن است بر اساس منبع دقیق و سال به‌روزرسانی اندکی متفاوت باشند. همواره به آخرین اطلاعات رسمی IRCC مراجعه شود.

این جدول یک مرجع سریع و کاربردی برای اسپانسرهای بالقوه فراهم می‌کند تا بتوانند به سرعت صلاحیت مالی خود را که یکی از نگرانی‌های اصلی در فرآیند اسپانسرشیپ است، ارزیابی اولیه کنند. داشتن درک روشنی از این آستانه‌های درآمدی برای برنامه‌ریزی صحیح ضروری است.

تعهدنامه حمایت مالی (Undertaking)

اسپانسر با امضای یک تعهدنامه رسمی (Undertaking)، مسئولیت قانونی و مالی حمایت از افراد اسپانسر شده را برای یک دوره زمانی مشخص بر عهده می‌گیرد. مدت زمان این تعهد برای اسپانسرهایی که در خارج از استان کبک زندگی می‌کنند، 20 سال است. این دوره 20 ساله از روزی آغاز می‌شود که فرد اسپانسر شده (والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ) اقامت دائم کانادا را دریافت می‌کند.

مسئولیت‌های اسپانسر در طول این دوره تعهد شامل موارد زیر است:

• تامین نیازهای اساسی فرد اسپانسر شده، از جمله غذا، پوشاک، مسکن، و سایر مایحتاج روزمره زندگی.
• پوشش هزینه‌های درمانی که تحت پوشش خدمات سلامت عمومی رایگان استانی قرار نمی‌گیرند، مانند بسیاری از خدمات دندانپزشکی، چشم‌پزشکی، و داروهای تجویزی خاص.
• اسپانسر متعهد می‌شود که در صورت دریافت هرگونه کمک اجتماعی دولتی (social assistance) توسط افراد اسپانسر شده در طول دوره 20 ساله تعهد، مبلغ دریافتی را به دولت بازپرداخت نماید. عدم بازپرداخت این مبالغ می‌تواند منجر به عدم امکان اسپانسر کردن افراد دیگر در آینده شود تا زمانی که بدهی تسویه گردد.

نکته بسیار حیاتی و قابل تامل در مورد این تعهدنامه، ماهیت بلندمدت و غیرقابل فسخ آن است. پس از اینکه والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ اسپانسر شده اقامت دائم کانادا را دریافت کردند، هیچ راهی برای لغو یا کوتاه کردن دوره 20 ساله تعهدنامه وجود ندارد. این مسئولیت مالی و قانونی حتی در صورت تغییر شرایط مالی اسپانسر (مانند از دست دادن شغل یا کاهش درآمد)، جدایی یا طلاق، یا حتی اگر فرد اسپانسر شده بعداً شهروندی کانادا را کسب کند، به قوت خود باقی خواهد ماند. این تعهد، فراتر از صرفاً داشتن حداقل درآمد در زمان ارائه درخواست است و یک مسئولیت مالی و قانونی بسیار جدی و بالقوه دو دهه‌ای را برای اسپانسر ایجاد می‌کند که باید با آگاهی کامل پذیرفته شود.

چه کسانی نمی‌توانند اسپانسر شوند؟ (موارد عدم صلاحیت)

علاوه بر احراز شرایط مثبت، برخی شرایط نیز وجود دارند که می‌توانند منجر به رد صلاحیت فرد برای اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها شوند. این موارد عبارتند از:

• افرادی که در زندان، ندامتگاه یا بازداشتگاه به سر می‌برند.
• افرادی که وام‌های مهاجرتی خود را بازپرداخت نکرده‌اند.
• افرادی که وثیقه‌های حسن انجام کار (performance bond) مربوط به مهاجرت را پرداخت نکرده‌اند.
• افرادی که پرداخت‌های حمایت از خانواده (مانند نفقه یا حمایت از کودک) که توسط دادگاه تعیین شده است را انجام نداده‌اند.
• افرادی که در گذشته تعهدات مالی مربوط به یک قرارداد اسپانسرشیپ دیگر را انجام نداده‌اند (به عنوان مثال، اگر فردی را قبلاً اسپانسر کرده‌اند و آن فرد از دولت کمک اجتماعی دریافت کرده و اسپانسر آن را بازپرداخت نکرده است).
• افرادی که اعلام ورشکستگی کرده‌اند و هنوز حکم رفع اثر ورشکستگی (discharge from bankruptcy) برای آنها صادر نشده است.
• افرادی که به دلیلی غیر از معلولیت، از دولت کمک‌های اجتماعی دریافت می‌کنند.
• افرادی که به دلیل ارتکاب یک جرم خشونت‌آمیز، هرگونه جرمی علیه یکی از بستگان، یا هرگونه جرم جنسی در داخل یا خارج از کانادا محکوم شده‌اند.
• افرادی که به طور قانونی نمی‌توانند در کانادا بمانند و به دلیل دریافت حکم اخراج (Removal Order) باید کشور را ترک کنند.

این لیست از موارد عدم صلاحیت نشان می‌دهد که دولت کانادا در ارزیابی اسپانسرهای بالقوه، فراتر از صرف توانایی مالی فعلی آنها نگاه می‌کند. سابقه رفتار مالی، قانونی و مسئولیت‌پذیری اسپانسر نقش تعیین‌کننده‌ای در صلاحیت وی دارد. این امر منعکس‌کننده تاکید دولت بر صداقت، پایبندی به تعهدات و مسئولیت‌پذیری افرادی است که قصد دارند اعضای خانواده خود را تحت حمایت به کانادا بیاورند. اسپانسرشیپ یک امتیاز تلقی می‌شود که به افرادی اعطا می‌گردد که نه تنها توانایی مالی، بلکه رفتار مسئولانه و قانون‌مداری خود را نیز در گذشته اثبات کرده‌اند.

شرایط اسپانسرشوندگان (والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها)

علاوه بر شرایطی که اسپانسر باید احراز کند، والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که قرار است اسپانسر شوند (متقاضیان اصلی و همراهانشان) نیز باید شرایط خاصی را برآورده سازند تا واجد شرایط دریافت اقامت دائم کانادا باشند.

روابط خانوادگی مورد قبول

برنامه PGP برای اسپانسر کردن والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های بیولوژیکی (نسب خونی) یا قانونی (از طریق فرزندخواندگی معتبر) اسپانسر طراحی شده است. این بدان معناست که اسپانسر باید بتواند رابطه خانوادگی خود را با فرد یا افرادی که قصد اسپانسر کردنشان را دارد، به طور مستند اثبات کند. همچنین، در صورتی که والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ اسپانسر شونده دارای همسر یا شریک زندگی (common-law partner یا conjugal partner) باشند، آن همسر یا شریک زندگی نیز می‌تواند به عنوان فرد تحت تکفل (dependent) در همان پرونده اسپانسرشیپ گنجانده شود و همراه با متقاضی اصلی به کانادا مهاجرت کند. فرزندان تحت تکفل والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ نیز ممکن است تحت شرایط خاصی بتوانند در پرونده گنجانده شوند.

الزامات پزشکی

تمامی افرادی که برای اقامت دائم کانادا درخواست می‌دهند، از جمله والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های اسپانسر شونده و همراهانشان، ملزم به انجام معاینات پزشکی کامل هستند. این معاینات باید توسط پزشکانی انجام شود که مورد تایید اداره مهاجرت کانادا هستند (panel physicians). هدف از این معاینات، اطمینان از این است که متقاضی دارای بیماری خاصی نیست که بتواند سلامت عمومی جامعه کانادا را به خطر بیندازد. همچنین، بررسی می‌شود که آیا وضعیت سلامتی متقاضی ممکن است منجر به ایجاد فشار بیش از حد (excessive demand) بر خدمات درمانی و اجتماعی کانادا شود یا خیر. در صورتی که تشخیص داده شود که وضعیت پزشکی فرد یکی از این دو مورد را شامل می‌شود، ممکن است درخواست اقامت دائم وی رد گردد، حتی اگر اسپانسر تمامی شرایط دیگر را داشته باشد.

بررسی‌های امنیتی و سوء پیشینه

متقاضیان اقامت دائم و همراهان بزرگسال آنها باید تحت بررسی‌های امنیتی و سوء پیشینه قرار گیرند. این فرآیند شامل ارائه گواهی عدم سوء پیشینه از کشور یا کشورهایی است که متقاضی پس از رسیدن به سن 18 سالگی، برای مدت زمان مشخصی (معمولاً 6 ماه یا بیشتر به طور متوالی) در آنجا اقامت داشته است. هدف از این بررسی‌ها، جلوگیری از ورود افرادی است که ممکن است تهدیدی برای امنیت ملی یا عمومی کانادا باشند.

اثبات رابطه

اسپانسر و افراد اسپانسر شونده باید مدارک قانع‌کننده‌ای برای اثبات رابطه خانوادگی خود ارائه دهند. این مدارک معمولاً شامل شناسنامه اسپانسر (برای اثبات رابطه با والدین)، شناسنامه والدین، گواهی ازدواج والدین (در صورت لزوم)، و سایر اسناد هویتی و خانوادگی است که به وضوح پیوند خانوادگی را نشان دهد. اگرچه اسنیپت به عدم وجود جزئیات دقیق این مدارک در منبع اشاره دارد، اما این یک الزام استاندارد و بنیادین در تمامی پرونده‌های اسپانسرشیپ خانوادگی است و نیز با اشاره به "مدارک اثبات وضعیت مدنی شما" به طور ضمنی به اهمیت این اسناد اشاره می‌کند.

یک نکته بسیار مهم که باید به آن توجه داشت این است که واجد شرایط بودن اسپانسر به تنهایی برای موفقیت پرونده کافی نیست. والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های اسپانسر شونده نیز باید به طور مستقل شرایط پذیرش پزشکی و امنیتی کانادا را احراز کنند. اگر فرد اسپانسر شونده به دلایل پزشکی یا امنیتی غیرقابل پذیرش (inadmissible) تشخیص داده شود، درخواست اسپانسرشیپ رد خواهد شد، حتی اگر اسپانسر از هر نظر واجد شرایط باشد. این موضوع نشان می‌دهد که پذیرش‌پذیری افراد اسپانسر شونده یک مانع حیاتی و مستقل در فرآیند است و خانواده‌ها باید پیش از شروع فرآیند، این جنبه را نیز در نظر بگیرند.

فرآیند گام به گام درخواست برای برنامه PGP (پس از دریافت دعوتنامه)

فرآیند درخواست برای برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP) شامل چندین مرحله کلیدی است که با ابراز علاقه اولیه آغاز و با ارسال درخواست کامل پس از دریافت دعوتنامه ادامه می‌یابد.

مرحله اول: ابراز علاقه به اسپانسرشیپ (Interest to Sponsor - ITS)

همانطور که پیشتر اشاره شد، به دلیل تقاضای بسیار بالا، IRCC معمولاً یک بازه زمانی محدود را برای ارسال فرم "ابراز علاقه به اسپانسرشیپ" (ITS) اعلام می‌کند. این فرم در حال حاضر بسته است و آخرین بار از 13 اکتبر تا 3 نوامبر 2020 برای متقاضیان در دسترس بود. ارسال این فرم، در زمانی که سیستم برای پذیرش فرم‌های جدید باز است، اولین قدم و پیش‌نیاز برای ورود به مجموعه (pool) متقاضیان واجد شرایط است که از میان آنها برای ارسال درخواست کامل قرعه‌کشی می‌شود.

در مرحله ارسال فرم ابراز علاقه، معمولاً نیازی به ارائه مدارک پیچیده و حجیم نیست. اسپانسر بالقوه باید اطلاعات اولیه هویتی خود، تعداد و مشخصات کلی افرادی که قصد اسپانسر کردن آنها را دارد (والدین، پدربزرگ/مادربزرگ)، و همچنین اطلاعات مربوط به درآمد خود در سال‌های مالیاتی اخیر را در فرم آنلاین وارد کند. این اطلاعات برای ارزیابی اولیه صلاحیت اسپانسر و ورود او به مجموعه متقاضیان استفاده می‌شود.

مرحله دوم: دریافت دعوتنامه برای ارائه درخواست (Invitation to Apply - ITA)

پس از بسته شدن پنجره زمانی برای ارسال فرم‌های ابراز علاقه و حذف موارد تکراری، اداره مهاجرت کانادا به صورت تصادفی و از طریق قرعه‌کشی، از میان متقاضیان موجود در مجموعه، تعدادی را برای ارسال درخواست کامل اسپانسرشیپ و اقامت دائم دعوت می‌کند. این دعوتنامه‌ها معمولاً از طریق ایمیلی که اسپانسر در فرم ابراز علاقه خود ثبت کرده است، برای او ارسال می‌شود. همچنین، وضعیت دعوتنامه (اینکه آیا فرد دعوت شده است یا خیر) ممکن است در وبسایت اداره مهاجرت نیز قابل پیگیری باشد.

مرحله سوم: تکمیل و ارسال پکیج درخواست کامل

دریافت دعوتنامه برای ارائه درخواست (ITA) به معنای چراغ سبز برای شروع فرآیند اصلی و ارسال مدارک کامل است. اسپانسر از تاریخ دریافت دعوتنامه، یک مهلت مشخص (به عنوان مثال، برای پذیرش 2024، مهلت تا 2 آگوست 2024 بود ) برای تکمیل و ارسال پکیج درخواست اسپانسرشیپ و درخواست اقامت دائم برای والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ خود دارد. این مهلت معمولاً بسیار جدی گرفته می‌شود و تمدید آن به ندرت امکان‌پذیر است.

برای اطمینان از اینکه پرونده کامل است و از هرگونه تاخیر یا بازگشت پرونده به دلیل نقص مدارک جلوگیری شود، اکیداً توصیه می‌شود که اسپانسر از چک لیست رسمی مدارک (Document Checklist) که توسط اداره مهاجرت برای هر دوره پذیرش ارائه می‌شود، استفاده کند. به عنوان مثال، برای پذیرش سال 2024، چک لیست IMM 5771 مرجع اصلی برای مدارک مورد نیاز بود. این چک لیست شامل تمامی فرم‌های لازم، مدارک هویتی، مدارک مالی، گواهی‌های عدم سوء پیشینه، نتایج معاینات پزشکی (که ممکن است بعداً درخواست شود) و سایر اسناد پشتیبان است.

یک هشدار بسیار جدی که باید به آن توجه ویژه داشت: هرگز نباید پکیج درخواست کامل اسپانسرشیپ را بدون دریافت دعوتنامه رسمی (ITA) از اداره مهاجرت تهیه و ارسال کرد. اگر درخواستی بدون دعوتنامه ارسال شود، اداره مهاجرت آن را بدون هیچگونه بررسی و پردازش، به فرستنده باز خواهد گرداند.

سیستم "دعوت به ارائه درخواست" (ITA) یک مکانیزم کنترلی بسیار سختگیرانه و غیرقابل انعطاف است که توسط IRCC برای مدیریت حجم بالای تقاضا برای برنامه PGP به کار گرفته می‌شود. بدون دریافت ITA، هیچ درخواستی بررسی نخواهد شد. این امر اهمیت مرحله اولیه "ابراز علاقه به اسپانسرشیپ" (زمانی که پنجره آن باز است) و سپس فرآیند انتخاب تصادفی (قرعه‌کشی) را به شدت برجسته می‌کند. این بدان معناست که علاوه بر داشتن تمامی شرایط لازم برای اسپانسرشیپ، یک عنصر شانس نیز در موفقیت برای عبور از مرحله اول و دریافت دعوتنامه برای ارائه درخواست کامل، نقش مهمی ایفا می‌کند. این سخت‌گیری و رقابت بالا، ماهیت دسترسی محدود به این برنامه محبوب را نشان می‌دهد.

هزینه‌ها و مدت زمان پردازش پرونده‌های PGP

متقاضیان برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها باید هزینه‌های دولتی مربوط به درخواست را پرداخت کنند و همچنین برای مدت زمان پردازش پرونده خود برنامه‌ریزی داشته باشند.

هزینه‌های دولتی درخواست

هزینه‌های اصلی که باید توسط اسپانسر و یا متقاضی اصلی پرداخت شود، شامل موارد زیر است :

• هزینه اسپانسرشیپ (Sponsorship fee): مبلغی که اسپانسر برای بررسی صلاحیت خود به عنوان حامی مالی پرداخت می‌کند.
• هزینه بررسی پرونده متقاضی اصلی (Principal applicant processing fee): مبلغی که برای بررسی درخواست اقامت دائم والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ (متقاضی اصلی) پرداخت می‌شود.
• هزینه حق اقامت دائم (Right of Permanent Residence Fee - RPRF): این هزینه در صورت تایید نهایی پرونده و پیش از صدور ویزای اقامت دائم، باید پرداخت شود. این هزینه برای متقاضی اصلی و همسر یا شریک زندگی همراه او (در صورت وجود) قابل اعمال است.

در صورتی که همسر یا شریک زندگی فرد اسپانسر شونده اصلی (مثلاً همسر پدربزرگ) یا فرزندان تحت تکفل آنها نیز در پرونده گنجانده شوند و همراه با متقاضی اصلی قصد مهاجرت داشته باشند، هزینه‌های اضافی برای بررسی پرونده آنها و همچنین هزینه حق اقامت دائم (برای همسر) نیز باید پرداخت گردد.

در جدول زیر، هزینه‌های دولتی درخواست برنامه PGP بر اساس آخرین اطلاعات موجود ارائه شده است. این هزینه‌ها ممکن است توسط اداره مهاجرت کانادا تغییر کنند، بنابراین مراجعه به وبسایت رسمی IRCC برای اطلاع از جدیدترین مبالغ همواره ضروری است.

جدول: هزینه‌های درخواست برنامه PGP (به دلار کانادا)

منبع داده‌ها:. توجه: ارقام مربوط به همسر همراه ممکن است بر اساس دسته‌بندی دقیق متفاوت باشد. همواره به آخرین اطلاعات رسمی IRCC و چک لیست مربوط به برنامه مراجعه شود.

این جدول به متقاضیان کمک می‌کند تا درک روشنی از تعهدات مالی اولیه خود در قبال دولت کانادا داشته باشند و بتوانند برنامه‌ریزی مالی دقیق‌تری برای این فرآیند انجام دهند.

مدت زمان پردازش پرونده‌ها

مدت زمان پردازش پرونده‌های PGP می‌تواند بسته به عوامل مختلفی از جمله حجم پرونده‌های در دست بررسی، مقصد متقاضی در کانادا (استان کبک یا سایر استان‌ها)، و تغییرات احتمالی در سیاست‌ها و ظرفیت پردازش اداره مهاجرت، متغیر باشد. بر اساس آخرین به‌روزرسانی‌های ارائه شده (مثلاً در فوریه 2025)، زمان تقریبی پردازش برای پرونده‌های PGP که مقصد متقاضیان استانی غیر از کبک است، حدود 24 ماه برآورد شده است. با این حال، برای متقاضیانی که قصد اقامت در استان کبک را دارند، این مدت زمان به طور قابل توجهی طولانی‌تر است و می‌تواند به حدود 48 تا 50 ماه نیز برسد. این تاخیر بیشتر برای پرونده‌های کبک، عمدتاً به دلیل محدودیت‌های استانی در تعداد پذیرش پرونده‌های اسپانسرشیپ خانوادگی و همچنین نیاز به طی کردن مراحل اضافی مربوط به گزینش استانی توسط دولت کبک است.

لازم به تاکید است که این زمان‌ها کاملاً تقریبی هستند و اداره مهاجرت کانادا همواره در تلاش است تا با مدیریت حجم پرونده‌ها و تخصیص منابع، زمان انتظار را کاهش دهد. با این وجود، متقاضیان باید برای یک دوره انتظار طولانی آماده باشند.

علیرغم اینکه دولت کانادا در سال‌های اخیر اهداف پذیرش والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را افزایش داده است (به عنوان مثال، هدف پذیرش 32,000 نفر در سال 2024 و 34,000 نفر در سال 2025 اعلام شده است )، زمان‌های پردازش همچنان طولانی باقی مانده‌اند. این وضعیت نشان می‌دهد که حجم پرونده‌های انباشته شده از سال‌های گذشته بسیار زیاد است و ظرفیت پردازش، حتی با وجود تلاش‌های IRCC برای ایجاد تعادل بین تعداد درخواست‌های دریافتی و ظرفیت پذیرش سالانه ، یک عامل محدودکننده مهم باقی می‌ماند. دولت کانادا این تاخیرها را با نیاز به مدیریت سطوح کلی مهاجرت کشور و ظرفیت‌های موجود برای پردازش و ارائه خدمات به تازه‌واردان توجیه می‌کند.

ویژگی‌های برنامه اسپانسرشیپ والدین در استان کبک

استان کبک به دلیل داشتن اختیارات ویژه در زمینه مهاجرت، قوانین و رویه‌های خاص خود را برای برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها اعمال می‌کند. اسپانسرهایی که در کبک زندگی می‌کنند، علاوه بر رعایت شرایط فدرال، باید الزامات مشخص شده توسط دولت کبک را نیز برآورده سازند.

فرآیند دو مرحله‌ای

اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها برای ساکنان کبک یک فرآیند دو مرحله‌ای است:

1. مرحله فدرال: ابتدا، اسپانسر باید درخواست اسپانسرشیپ خود را به اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) ارسال کند. IRCC صلاحیت اسپانسر را بر اساس قوانین فدرال (مانند سن، وضعیت اقامت، عدم سوء پیشینه و غیره، اما نه لزوماً توانایی مالی که در مرحله استانی بررسی دقیق‌تر می‌شود) ارزیابی می‌کند. در صورت تایید اولیه توسط IRCC، پرونده برای بررسی به دولت کبک ارجاع داده می‌شود.
2. مرحله استانی: پس از دریافت تاییدیه اولیه از IRCC، اسپانسر باید یک درخواست تعهدنامه مالی (engagement) به وزارت مهاجرت، فرانسوی‌سازی و ادغام کبک (Ministère de l’Immigration, de la Francisation et de l’Intégration - MIFI) ارائه دهد. MIFI توانایی مالی اسپانسر را بر اساس معیارهای درآمدی خاص استان کبک ارزیابی می‌کند. در صورت تایید توسط MIFI، گواهی انتخاب کبک (Certificat de sélection du Québec - CSQ) برای والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ اسپانسر شونده صادر می‌شود. پس از صدور CSQ، پرونده مجدداً برای انجام بررسی‌های نهایی پزشکی، امنیتی و صدور ویزای اقامت دائم به IRCC بازمی‌گردد.

تفاوت در تعهدنامه مالی

یکی از تفاوت‌های عمده بین برنامه کبک و برنامه فدرال، مدت زمان تعهدنامه حمایت مالی است. در استان کبک، اسپانسر متعهد می‌شود که از والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ خود برای مدت 10 سال از تاریخ دریافت اقامت دائم آنها، حمایت مالی کند. این مدت به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از تعهد 20 ساله در سایر استان‌های کانادا است.

شرایط درآمدی متفاوت در کبک

استان کبک جداول و معیارهای درآمدی خاص خود را برای ارزیابی توانایی مالی اسپانسرها دارد. این معیارها با حداقل درآمد مورد نیاز (MNI) فدرال متفاوت است. به طور کلی، سیستم کبک شامل دو بخش است:

1. درآمد پایه مورد نیاز (Basic income required): مبلغی که اسپانسر باید برای تامین نیازهای اساسی خود و اعضای خانواده‌اش (همسر و فرزندان تحت تکفل که در حال حاضر با او زندگی می‌کنند) داشته باشد.
2. درآمد اضافی مورد نیاز (Additional amount required): مبلغی که اسپانسر باید علاوه بر درآمد پایه، برای تامین نیازهای هر یک از افرادی که قصد اسپانسر کردن آنها را دارد (والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ و همراهانشان) داشته باشد. این مبلغ اضافی بسته به تعداد و سن افراد اسپانسر شونده (بزرگسال یا زیر 18 سال) متفاوت است.

در جدول زیر، نمونه‌ای از درآمد مورد نیاز برای اسپانسرها در کبک بر اساس اطلاعات سال 2025 ارائه شده است. این ارقام سالانه توسط دولت کبک به‌روزرسانی می‌شوند.

جدول: درآمد مورد نیاز سالانه برای اسپانسرها در کبک (ارقام نمونه برای سال 2025)

بخش اول: درآمد پایه مورد نیاز اسپانسر برای تامین نیازهای خانواده خود (قبل از در نظر گرفتن افراد اسپانسر شونده)

بخش دوم: درآمد اضافی سالانه مورد نیاز اسپانسر برای تامین نیازهای افراد اسپانسر شونده

منبع داده‌ها: (ارقام برای سال 2025). برای محاسبه کل درآمد مورد نیاز، اسپانسر باید درآمد پایه مربوط به خانواده خود را با درآمد اضافی مربوط به تعداد و سن افراد اسپانسر شونده جمع کند.

این جدول برای ساکنان کبک بسیار حیاتی است، زیرا الزامات مالی آنها به طور قابل توجهی با سایر نقاط کانادا متفاوت است و عدم رعایت این معیارها منجر به رد درخواست در مرحله استانی خواهد شد، حتی اگر از نظر فدرال پیش‌تأیید شده باشند.

هزینه‌های اضافی در کبک

علاوه بر هزینه‌های فدرال که به IRCC پرداخت می‌شود، اسپانسرهایی که در کبک زندگی می‌کنند باید هزینه بررسی درخواست تعهدنامه و صدور CSQ را نیز به دولت کبک پرداخت کنند. به عنوان مثال، در سال 2025، این هزینه برای متقاضی اصلی اسپانسر شونده 328 دلار کانادا و برای هر فرد اضافی (مانند همسر همراه) در همان درخواست، 132 دلار کانادا بوده است.

سقف پذیرش در کبک

یک تحول مهم اخیر، اعلام دولت کبک مبنی بر اعمال سقف پذیرش برای درخواست‌های اسپانسرشیپ خانوادگی است. از 26 ژوئن 2024 تا 25 ژوئن 2026، دولت کبک حداکثر 2,600 درخواست اسپانسرشیپ برای پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ یا سایر اعضای خانواده (تحت دسته‌بندی‌های خاص) را خواهد پذیرفت. این سقف پذیرش، رقابت برای اسپانسرشیپ در کبک را افزایش می‌دهد و چالش جدیدی را برای متقاضیان این استان ایجاد می‌کند.

در مجموع، فرآیند اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در کبک به دلیل نیاز به عبور از دو لایه گزینش (فدرال و سپس استانی)، احراز معیارهای مالی متفاوت، و زمان‌های پردازش به مراتب طولانی‌تر، پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. تعهدنامه مالی در کبک کوتاه‌تر است، اما اعمال سقف پذیرش جدید توسط دولت استانی، دسترسی به این برنامه را برای ساکنان کبک محدودتر و رقابتی‌تر از گذشته کرده است. این عوامل ترکیبی، فرآیند PGP در کبک را به مسیری با ملاحظات ویژه تبدیل می‌کند.

سوپر ویزا: راهکاری جایگزین برای حضور طولانی‌مدت والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها

با توجه به محدودیت‌های ظرفیت پذیرش و زمان‌های طولانی انتظار در برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP)، سوپر ویزا (Super Visa) به عنوان یک گزینه جایگزین یا موقت برای خانواده‌هایی که مایلند والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را برای دوره‌های طولانی در کانادا در کنار خود داشته باشند، مطرح شده است.

معرفی و مزایای سوپر ویزا

سوپر ویزا یک نوع ویزای بازدیدکننده (توریستی) چند بار ورود است که به طور خاص برای والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های شهروندان و مقیمان دائم کانادا طراحی شده است. مزیت اصلی سوپر ویزا نسبت به ویزای توریستی عادی این است که به دارنده آن اجازه می‌دهد در هر بار ورود به کانادا، تا حداکثر 5 سال به طور پیوسته اقامت داشته باشد. اعتبار خود ویزا نیز می‌تواند تا 10 سال باشد، که این مدت معمولاً به اعتبار پاسپورت متقاضی بستگی دارد (یعنی ویزا نمی‌تواند فراتر از تاریخ انقضای پاسپورت معتبر باشد). این امکان اقامت طولانی‌مدت، فرصت مغتنمی برای خانواده‌ها فراهم می‌کند تا زمان بیشتری را در کنار یکدیگر سپری کنند. علاوه بر این، دارندگان سوپر ویزا که در حال حاضر در کانادا حضور دارند، تحت شرایط خاصی می‌توانند برای تمدید دوره اقامت خود تا 2 سال دیگر نیز درخواست دهند، که این امر انعطاف‌پذیری بیشتری را برای برنامه‌ریزی‌های خانوادگی ایجاد می‌کند.

شرایط لازم برای متقاضی سوپر ویزا (والدین/پدربزرگ و مادربزرگ)

والدین یا پدربزرگ و مادربزرگی که برای سوپر ویزا درخواست می‌دهند، باید شرایط زیر را احراز کنند:

• دعوت‌نامه از میزبان در کانادا: متقاضی باید یک دعوت‌نامه رسمی و امضا شده از فرزند یا نوه خود که شهروند یا مقیم دائم کانادا است، ارائه دهد.
• بیمه درمانی خصوصی: این یکی از شروط کلیدی و اجباری سوپر ویزا است. متقاضی باید اثبات کند که یک بیمه درمانی خصوصی از یک شرکت بیمه کانادایی، یا یک شرکت بیمه خارجی که توسط دفتر سرپرست موسسات مالی کانادا (OSFI) برای انجام فعالیت‌های بیمه حوادث و بیماری در کانادا مجاز شناخته شده و در لیست عمومی OSFI قرار دارد، خریداری کرده است. این بیمه باید حداقل دارای پوشش 100,000 دلار کانادا بوده و برای حداقل یک سال از تاریخ برنامه‌ریزی شده برای ورود به کانادا معتبر باشد. بیمه‌نامه باید هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، بستری شدن در بیمارستان و همچنین هزینه‌های بازگشت به کشور مبدأ در صورت لزوم پزشکی (repatriation) را پوشش دهد. این شرط تضمین می‌کند که دارندگان سوپر ویزا در طول اقامت خود در کانادا، باری بر سیستم بهداشت عمومی این کشور تحمیل نخواهند کرد.
• معاینات پزشکی مهاجرت: متقاضی سوپر ویزا باید تحت معاینات پزشکی استاندارد مهاجرت توسط پزشکان مورد تایید اداره مهاجرت کانادا قرار گیرد.
• قصد بازگشت به کشور مبدأ: متقاضی باید افسر ویزا را متقاعد کند که هدف او از سفر به کانادا موقتی است و قصد دارد در پایان دوره اقامت مجاز خود، کانادا را ترک کند. این موضوع معمولاً از طریق ارائه مدارکی دال بر وابستگی‌های قوی به کشور مبدأ، مانند داشتن خانواده، شغل، دارایی، یا سایر تعهدات اجتماعی و اقتصادی، اثبات می‌شود.
• محل ارائه درخواست: متقاضی باید در زمان ارائه درخواست برای سوپر ویزا، در خارج از کانادا حضور داشته باشد.

شرایط لازم برای میزبان (فرزند یا نوه در کانادا)

فرزند یا نوه‌ای که در کانادا میزبان والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ خود از طریق سوپر ویزا است، نیز باید شرایطی را برآورده سازد:

• وضعیت اقامت و سن: میزبان باید شهروند کانادا، مقیم دائم کانادا، یا فردی باشد که تحت قانون سرخپوستان کانادا به عنوان سرخپوست ثبت شده است. همچنین، میزبان باید حداقل 18 سال سن داشته باشد و در کانادا سکونت داشته باشد.
• تعهدنامه حمایت مالی: میزبان باید یک نامه تعهد کتبی (Letter of Invitation) ارائه دهد که در آن قول می‌دهد از متقاضی سوپر ویزا برای تمام مدت اقامت وی در کانادا حمایت مالی خواهد کرد. این نامه باید شامل لیست تمامی افرادی باشد که در محاسبه اندازه خانواده برای حداقل درآمد مورد نیاز لحاظ می‌شوند.
• حداقل درآمد مورد نیاز: میزبان باید اثبات کند که حداقل درآمد مورد نیاز (بر اساس جدول Low Income Cut-Off - LICO که سالانه توسط اداره مهاجرت برای برنامه سوپر ویزا منتشر می‌شود) را دارد. این درآمد برای تامین نیازهای خانواده خود میزبان و همچنین فرد یا افراد متقاضی سوپر ویزا محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، برای سال 2023، درآمد لازم برای یک خانواده 1 نفره (میزبان) که یک نفر (والد/پدربزرگ/مادربزرگ) را دعوت می‌کند، $29,380 بوده است (این رقم بر اساس اندازه کل خانواده، یعنی میزبان + افراد تحت تکفل او + فرد دعوت شده، محاسبه می‌شود).

هزینه‌های درخواست سوپر ویزا

هزینه پایه درخواست سوپر ویزا از 100 دلار کانادا (معادل هزینه درخواست ویزای توریستی استاندارد) شروع می‌شود. علاوه بر این، هزینه انگشت‌نگاری (بیومتریک) که در حال حاضر 85 دلار کانادا برای هر نفر است، نیز ممکن است به این مبلغ اضافه شود، مگر اینکه متقاضی قبلاً بیومتریک معتبر داشته باشد. باید توجه داشت که هزینه اصلی و قابل توجه مرتبط با سوپر ویزا، هزینه خرید بیمه درمانی خصوصی است که می‌تواند بسته به سن متقاضی، وضعیت سلامتی و میزان پوشش، مبلغ قابل ملاحظه‌ای باشد.

سوپر ویزا نه تنها یک جایگزین برای PGP است، بلکه می‌تواند به عنوان یک راه حل موقت و حیاتی عمل کند. این ویزا به خانواده‌ها اجازه می‌دهد تا در حالی که منتظر فرصت‌های احتمالی در برنامه PGP هستند (با توجه به سیستم قرعه‌کشی و انباشت پرونده‌ها)، ارتباط نزدیک خود را حفظ کنند و والدین یا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها بتوانند زندگی در کانادا را برای دوره‌های طولانی تجربه نمایند. این تجربه می‌تواند به آنها در تصمیم‌گیری برای اقامت دائم در آینده نیز کمک کند. علاوه بر این، موفقیت در اخذ و تمدید سوپر ویزا و رعایت شرایط آن، هرچند به طور رسمی پیش‌شرط PGP نیست، اما می‌تواند به نوعی نشان‌دهنده توانایی خانواده برای مدیریت حضور بلندمدت والدین در کانادا و پایبندی به الزامات مهاجرتی باشد. الزامات سوپر ویزا، مانند درآمد میزبان و نیاز به بیمه درمانی خصوصی، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بار مستقیم کمتری بر بودجه عمومی نسبت به وضعیت اقامت دائم داشته باشند، و این امر آن را به یک "اتاق انتظار" عملی برای کسانی که به PGP امیدوارند، تبدیل می‌کند.

مقایسه جامع سوپر ویزا با برنامه PGP

برای کمک به تصمیم‌گیری آگاهانه، در جدول زیر مقایسه‌ای جامع بین برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP) و سوپر ویزا ارائه شده است:

جدول: مقایسه برنامه PGP و سوپر ویزا

منابع داده‌ها برای جدول:

این مقایسه مستقیم به خانواده‌ها کمک می‌کند تا با در نظر گرفتن اولویت‌ها و شرایط خاص خود - مانند فوریت نیاز به حضور والدین، تمایل به اقامت دائم در مقابل دیدارهای طولانی‌مدت، توانایی مالی برای پرداخت هزینه‌های بیمه درمانی خصوصی در مقابل پذیرش تعهدنامه مالی بلندمدت، و میزان تحمل برای زمان‌های طولانی انتظار - تصمیم آگاهانه‌تری در مورد انتخاب مسیر مناسب اتخاذ کنند.

جمع‌بندی و توصیه‌های کلیدی برای متقاضیان

برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها (PGP) و سوپر ویزا دو مسیر اصلی هستند که دولت کانادا برای تسهیل حضور این عزیزان در کنار خانواده‌هایشان در کانادا فراهم کرده است. انتخاب بین این دو گزینه، یا استفاده از سوپر ویزا به عنوان یک راه حل موقت در حین انتظار برای PGP، به شرایط و اولویت‌های هر خانواده بستگی دارد.

برنامه PGP، با هدف اعطای اقامت دائم، مزایای بلندمدت قابل توجهی را به همراه دارد، اما با چالش‌هایی نظیر رقابت بسیار شدید، سیستم پذیرش مبتنی بر قرعه‌کشی از یک مجموعه محدود و قدیمی (در حال حاضر از مجموعه سال 2020)، زمان‌های پردازش طولانی، و تعهدات مالی و قانونی سنگین و بلندمدت برای اسپانسر، همراه است. موفقیت در این برنامه نیازمند داشتن شرایط مالی قوی و مستمر برای اسپانسر، و همچنین صبر و شکیبایی فراوان است.

از سوی دیگر، سوپر ویزا راهکاری انعطاف‌پذیرتر و با دسترسی سریع‌تر برای دیدارهای طولانی‌مدت ارائه می‌دهد. هرچند سوپر ویزا منجر به اقامت دائم نمی‌شود و هزینه قابل توجه بیمه درمانی خصوصی را به متقاضی یا میزبان تحمیل می‌کند، اما به والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها اجازه می‌دهد تا برای دوره‌های طولانی (تا 5 سال در هر بار ورود) در کنار خانواده خود در کانادا باشند. این گزینه به ویژه برای خانواده‌هایی که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند منتظر فرآیند طولانی و نامعلوم PGP بمانند، یا برای والدینی که قصد اقامت دائم در کانادا را ندارند اما مایل به دیدارهای مکرر و طولانی هستند، بسیار ارزشمند است.

توصیه‌های کلیدی:

1. ارزیابی دقیق شرایط: پیش از هر اقدامی، اسپانسرهای بالقوه باید شرایط خود را، به ویژه از نظر توانایی مالی (MNI برای PGP یا LICO برای سوپر ویزا) و سایر الزامات، به دقت ارزیابی کنند. همچنین، وضعیت پذیرش‌پذیری پزشکی و امنیتی والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ نیز باید مد نظر قرار گیرد.
2. آگاهی از به‌روزرسانی‌ها: قوانین و رویه‌های مهاجرتی، به ویژه در مورد برنامه PGP، به طور مداوم در حال تغییر هستند. متقاضیان باید همواره آخرین اطلاعات و به‌روزرسانی‌ها را از وبسایت رسمی اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) و برای ساکنان کبک، از وبسایت وزارت مهاجرت کبک (MIFI) دریافت کنند.
3. آمادگی برای انتظار: متقاضیان برنامه PGP باید برای یک دوره انتظار طولانی آماده باشند. در این مدت، سوپر ویزا می‌تواند گزینه مناسبی برای حفظ ارتباط خانوادگی باشد.
4. توجه به جزئیات: در هر دو برنامه، تکمیل دقیق فرم‌ها و ارائه تمامی مدارک مورد نیاز به صورت کامل و صحیح، اهمیت حیاتی دارد. هرگونه نقص یا اشتباه می‌تواند منجر به تاخیر یا حتی رد درخواست شود. استفاده از چک لیست‌های رسمی توصیه می‌شود.
5. مشاوره با متخصصین: فرآیندهای مهاجرتی می‌توانند پیچیده باشند. در صورت نیاز، مشاوره با یک وکیل یا مشاور مهاجرت معتبر و دارای مجوز در کانادا می‌تواند به درک بهتر شرایط و افزایش شانس موفقیت کمک کند.

در نهایت، پیوستن به خانواده یک سفر مهم و گاهی چالش‌برانگیز است. با آگاهی کامل از گزینه‌ها، شرایط و فرآیندها، خانواده‌ها می‌توانند بهترین تصمیم را برای آینده خود و عزیزانشان اتخاذ کنند.