جو مسموم کنکور و نابودی لذت ادبیات

به گزارش دور زمین، زرین تاج واردی می گوید: جو مسموم کنکور در مدرسه ها لذت ادبیات را از بچه ها گرفته است.

جو مسموم کنکور و نابودی لذت ادبیات

این مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: متاسفانه در حال حاضر در مدارس جو مسمومی به خاطر کنکور برای همه درس ها و خصوصا برای درس هایی مثل ادبیات به وجود آمده است. بچه ها اصلا ادبیات نمی خوانند و از آن لذتی نمی برند و فقط به دنبال تست زدن هستند. لذت این درس ها از بچه ها گرفته شده است. حالا در دانشگاه، ما می خواهیم به بچه ها بگوییم ادبیات فقط نکاتی نیست که بتوانند با آن چند تست بزنند و می توانند از منظر اندیشه به آن نگاه نمایند. البته که همواره افراد علاقه مند به ادبیات در کلاس ها بوده اند و حتی بعضا به ادبیات تغییر رشته داده اند اما این ها موارد نادری هستند که از قبل زمینه داشته اند. ما اگر بتوانیم به بچه ها یاد بدهیم که یک نامه اداری بتوانند بنویسند کلی هنر نموده ایم.

او درباره میزان امیدواری اش به دانشجویانی که در کلاس هایش هستند برای این که دنبال نمایندگان ادبیات یا نویسنده و پژوهشگر ادبی بشوند، گفت: ممکن است احتمال این اتفاق، 25 صدم درصد باشد. هدف فارسی عمومی این است که آخرین حلقه اتصال یک دانشجو با زبان مادری اش باشد تا او مجددا یک سری متون را ببیند و با ادبیات معاصر هم آشنا گردد. بنابراین خروجی این درس نمی تواند دانشجویانی که پژوهشگر ادبی یا نویسنده بشوند، باشد. ما اصلا چیزی فراتر از ادبیات دبیرستان نمی توانیم به بچه ها بگوییم. فقط مقداری ادبیات را دانشگاهی می کنیم و از منظر اندیشه یک بار دیگر آثار کهن را به بچه ها می گوییم.

واردی با بیان این که علاقه دانشجویان به درس ادبیات نسبتا خوب است، اظهار کرد: در درس های عمومی برای ایجاد علاقه مندی نسبت به درس، خود استاد خیلی مهم است. البته برخی ها معتقدند که متن درسی حرف اول را می زند اما به نظر من استاد خیلی مهم است و می تواند از یک متن بد، کلاس خیلی خوبی بسازد. بنابراین خود استاد، تفکرات و شخصیت او و این که بتواند برای دانشجوی غیرادبیات نکات جذابی بگوید اهمیت دارد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز درباره کتاب های درسی ادبیات و اثرات یکسان نبودن آن در دانشگاه ها، گفت: در همه دانشگاه ها، در هفت، هشت سال اخیر می توان گفت که به طور متوسط 14 کتاب فارسی عمومی وجود داشته و تدریس شده است که همه این ها جنگی از متون ادبی و بستر خوبی برای تدریس هستند و هیچ نیازی نیست متنی که تدریس می گردد همه جا یکسان باشد. گاهی خوب است توفیق یک متن را در جاهای مختلف ببینیم و بهتر است که یکسان نباشد و خود دانشگاه ها قدرت تصمیم گیری داشته باشند. اگر یک دانشگاه تشخیص بدهد یک متن یا یک کتاب قرار است تدریس بگردد، هیچ اشکالی ندارد و هیچ لزومی ندارد که همه جای کشور یک کتاب یکسان تدریس گردد.

واردی ادامه داد: الان ما در این جا سخن شیرین فارسی را تدریس می کنیم که کار همکاران خودمان است، اما در دانشگاه های تهران تدریس نمی گردد. این تنوع و امکان انتخاب باعث می گردد که مجموعه های متعددی ایجاد گردد تا ما هم بتوانیم بین این ها انتخاب کنیم و سبب می گردد که مجموعه یک دانشگاه ترغیب شوند و مجموعه ای برای دانشجویان خودشان به وجود بیاورند. درباره دروس متنی نه اما در دروسی که مبانی نظری دارد باید بگذارند خود استاد تصمیم بگیرد که چه متنی را به دانشجویانش تدریس کند و نمی توان یک نسخه یکسان برای همه پیچید.

این مدرس دانشگاه در سرانجام گفت: من در سایر متون درسی هم این نظر را دارم. دروسی که همانند کلیله و دمنه متن است که هیچ، اما دروسی که مبانی نظری دارد باید بگذارند خود استاد تصمیم بگیرد که چه متنی را به دانشجویانش تدریس کند و نمی توان یک نسخه یکسان برای همه پیچید.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 4 خرداد 1398 بروزرسانی: 26 آبان 1399 گردآورنده: dorezamin.com شناسه مطلب: 1492

به "جو مسموم کنکور و نابودی لذت ادبیات" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جو مسموم کنکور و نابودی لذت ادبیات"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید